คีตะยอด

จากนายตำรวจต้อกต๋อยทั้งที่ชีวิตต้องการเพียงแค่ใช้ชีวิตอย่างเรียบๆ หน้าที่การงานไม่คืบหน้าจนต้องกระเสือกกระสนหางานเสริมทำที่ผับหรูแห่งหนึ่งจนกระทั่งได้เผลอไปมีอะไรกับคนแปลกหน้าเข้าเขาเองก็คิดว่าผ่านมาแล้วก็คงผ่านไปทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ไฉนได้ทำไมเขาจะต้องเจอกันอีกในฐานะตำรวจที่คอยจับตามองอีกฝ่ายที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมด้วยวะเนี่ย
"ไอ้เด็กโรคจิต ถ้าไม่สบายใจนักข้าก็จะไปขอเปลี่ยนคนมาเฝ้าเอ็ง" ยอดไม่คิดจะทนคนแบบนี้ขนาดมาวันแรกยังกวนเขาแบบนี้มีหวังเขาไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่นอน
หากอีกฝ่ายติดต่ออยากเปลี่ยนคนเฝ้าทางหัวหน้าเขาคงไม่มีปัญหาอะไร

"พูดอะไรแบบนั้นล่ะลุงผมต้องพอใจอยู่แล้วสิครับออกจะเด็ดขนาดนั้น" ลมหายใจร้อนรุ่มพัดแผ่วผ่านสายลมมาถึงหูเมื่ออีกฝ่ายเลือกที่จะโน้มตัวมาใกล้กับเขา เสียงหายใจดังเป็นจังหวะ รอยิ้มเยาะคล้ายจ้องจะปั่นประสาทเขาถูกส่งออกมาคล้ายกับถูกใจกับของเล่นใหม่ที่ได้มาหมาดๆ

"ไอ้เด็กเวรร"