ฤกษ์งามยามดี

เมื่อถึงฤกษ์งามยามดีที่เตี่ยกับม้าตั้งใจหามาให้ "หยาง" หรือ "ลี่หยาง" จึงเตรียมตัวเดินเข้างานในฐานะเจ้าบ่าว ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองเป็นกะเทยตั้งแต่กำเนิด แต่ทว่าโชคดีที่เจ้าสาวที่เป็นเพื่อนสนิทดันหนีงานแต่ง ลี่หยางจึงกลายเป็นหม้ายขันหมากกลางงานแต่ง แต่ทันใดนั้นเอง เจ้าของร้านข้าวสารอย่าง "เถ้าแก่ฤกษ์" ก็ลุกขึ้นมากลางงานแต่ง แล้วยกน้ำชาต่อหน้าเตี่ยกับม้าเพื่อขอรับเขาไปเป็นคนของตัวเอง

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย! 

"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเถ้าแก่คิดจะทำอะไร แต่ฉันขอบอกไว้ก่อน.." เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน กะเทยสมัยนี้ใช่ว่าจะหาผัวกันได้ง่าย ๆ ถ้าได้มาแล้วก็ต้องรักษาไว้ยิ่งชีพ "เถ้าแก่เป็นผัวฉันแล้ว เพราะอย่างนั้นอย่าหวังว่าฉันจะปล่อยเถ้าแก่ไปง่าย ๆ ล่ะ ฝันไปเถอะ!"

"อย่างนั้นหรือ" สายตาลุ่มหลงกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ส่งมาคืออะไรกัน อย่าบอกนะว่าไอ้ตาลุงตรงหน้ามันเอาจริงน่ะ.. "ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มจากการเลิกเรียกฉันว่าเถ้าแก่ แล้วลองเรียกว่าเฮียก่อนดีไหม? อาลี่"
___________________
ฝากกดหัวใจและรีวิวให้ด้วยนะคะ <3