คราบคุณหนู

นิยายวายแนวแฟนเก่าแต่รักไม่เก่า คบกันสมัยเรียนรักมากแต่จบไม่สวย กลับมาเจอกันอีกครั้งปากที่บอกว่ายังแค้นแต่กลับจ้องเขาตาไม่กระพริบ
.............................................

เมื่อความรักในวัยเรียนต้องจบลงเพราะอีกคนต้องการความสุขสบาย ชีวิตโก้หรูอย่างคุณหนูที่คณาไม่สามารถให้เมทัลได้ การเลิกราจึงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้น

ในวันที่ได้กลับมาเจอหน้าและร่วมงานกันอีกครั้งโทสะที่คั่งค้างในอกไม่เคยจางหาย การดูถูกเหยียดหยามรวมทั้งรังแกให้ต้องเจ็บช้ำจึงเริ่มขึ้น "ระวังตัวไว้แล้วกัน ฉันจะลอกคราบคุณหนูของเธอออกมาต่อหน้าทุกคน"

สำหรับนายเอกที่แม้ในส่วนลึกจะยังรักไม่เคยลืม...แต่เมื่ออีกคนยังคงเกลียดกันเขาก็คงต้องปล่อยไปเสียที...

"ร้านหรูนะ มีแต่พวกลูกคุณหนูเขากินกัน"
"ในเมื่อจะจีบคุณหนูก็คงต้องลองเข้าสังคมหรูดูบ้าง"

"...ถ้าคุณยังไม่มีใคร เรากลับมาคบกันใหม่ได้มั้ยครับ"
"เรามันลูกคุณหนู อย่างเธอดูแลเราไม่ได้หรอก" เมทัลย้อนกลับไปด้วยคำที่คณาใช้บอกเลิกกับเขาในวันนั้น

"งั้นมึงฟังกูเพื่อน ถ้ามึงไม่คิดตัดใจ มึงลองจับอกซ้ายมึงดูถ้ามันยังเต้นอยู่ แสดงว่ายังมีโอกาส"
"..."
"สู้สิวะ รักเขาไม่ใช่รึไง"

"...เขาไม่ใช่คนเก่าของแกหนิ เขาไม่เคยหายไปจากหัวใจแกไม่ใช่เหรอ ถ่านไฟเก่ามันไม่เคยดับแต่มันเดือดพล่านอยู่ในอกแกตลอดเวลา เพราะฉะนั้นเขาไม่ใช่หนังสือเล่มเก่า..."


เรื่องราวความรักครั้งใหม่กับคนเก่ามันจะลงเอยได้ไงแล้วจะจบแบบเดิมหรือไม่ ไปอ่านกันค่ะ