ไลฟ์อยู่ดีๆก็โดนดันเจี้ยนดูดข้ามโลก เล่ม 2

ขายของไลฟ์สดอยู่ดีๆ โลกก็ดันเกิดปากฎการณ์ประหลาด
หลุมดำยักษ์ดูดเขาข้ามมิติมาสู่โลกใหม่
โลกที่เต็มไปด้วยดันเจี้ยนและเหล่ามอนสเตอร์ทั้งหลาย
เขาซึ่งกลายเป็นผู้ปลุกพลังอย่างงงๆ ก็จำต้องมาอาศัยอยู่ในโลกมิติใหม่
แต่อะไรๆ มันก็ไม่เลวร้ายเท่ากับการที่เขากลายเป็นผู้ถูกปลุกพลังชนชั้นแรงงาน
ไม่ใช่เหล่าฮันเตอร์นี่สิ โอย แบบนี้จะเอาอะไรไปสู้กับเหล่ามอนสเตอร์ได้!!


----------------------------

"อืม..." เสียงครางดังขึ้นอย่างรำคาญเมื่อมีมือมายุ่มย่ามเนื้อตัวเขา
"ธารา ตื่นขึ้นมาบอกกันก่อนว่ากุญแจห้องอยู่ไหน ไม่งั้นเข้าห้องไม่ได้นะ"
"..."
โฬมมองคนยืนหลับท่าทางไม่รู้เรื่องรู้ราวสลับกับประตูห้องซึ่งไม่สามารถเปิดออกได้ ความจริงเขาคิดว่าถ้าลงไปติดต่อเจ้าหน้าที่ด้านล่างก็อาจพอหากุญแจสำรองมาได้ แต่ก็นะ เขาจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร นี่มันก็ปาเข้าไปจะเที่ยงคืนแล้ว ไม่ควรจะไปกวนคนอื่นดึกดื่นปานนี้สิ
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าคมสัน ก่อนตัดสินใจกระเตงคนตัวเล็กขึ้นอุ้มโดยช้อนสองมือไว้ใต้บั้นท้ายแล้วกอดคนเนื้อนุ่มแนบอก
"ถือว่าพามาส่งแล้วนะ เข้าไม่ได้ งั้นคงต้องพาไปนอนที่อื่น" ฮันเตอร์หนุ่มบอกคนซุกหน้าอยู่ข้างซอกคอเขา
ดูเหมือนธาราจะลืมตาตื่นขึ้นมาเล็กน้อยจากเสียงกระซิบบอกของโฬม คนตัวเล็กยกสองมือขึ้นคล้องลำคอแกร่งแน่นขณะงึมงำพูดอะไรบางอย่างออกมา
"แจ๊บๆ เนื้อย่างหร่อยจัง"
"ชอบขนาดนั้นเชียว ไว้คราวหน้าจะพานายมากินอีกดีไหม"
"อืม หง่ำ! แจ๊บๆ"
คนตัวโตสะดุ้งโหยงเล็กน้อย เมื่อจู่ๆ ฟันคมๆ ก็กัดลงตรงคอเขาหน้าตาเฉย ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะยิ่งตึงเครียดมากขึ้นขณะน้ำเสียงต่ำทวีความแหบพร่าลง
"นั่นมันคอฉันไม่ใช่เนื้อ กัดเข้าไปอร่อยมากไหม"
"อืม หร่อย"
"เฮ้อ เอากลับบ้านด้วยแล้วนะถ้าเป็นแบบนี้" โฬมกล่าวขณะกระเตงคนตัวเล็กเข้าเอว พาเดินเข้าลิฟต์กลับลงมายังรถยนต์ของตนอีกครั้ง
นาทีนี้ต่อให้มีใครมาห้าม เขาไม่สนอีกแล้ว จะต้องพาไอ้เด็กนี่กลับบ้านด้วยกันคืนนี้ให้ได้ ไม่ปล่อยให้ลอยนวลอีกต่อไป!


**** เรื่องนี้มีทั้งหมด 3 เล่มจบ ****