ยอมหย่าให้แล้วนะคุณสามี

"ร้องไห้ให้ตายกูก็ไม่รักมึงหรอกนะชมพู คนแบบมึงแม่งโคตรน่าสมเพช" ภูภูมิหรือตาร์เป็นผู้ชายอายุยี่สิบแปดปีที่มีหน้าตาหล่อเหลาไร้ที่ติ แต่ช่างแตกต่างกับหัวใจที่มีแต่จุดด่างดำเต็มไปหมด เขาเข้าหาผู้หญิงคนหนึ่งเพียงเพราะคำพูดของแฟนเก่าที่เป็นรักแรก
ภูภูมิไม่เคยนึกถึงว่าผลลัพธ์ที่จะได้กลับมานั้นจะเป็นอย่างไร เขาคิดเพียงแค่ให้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเจ็บเท่ากับแฟนเก่าของเขา
แววตาที่ใช้มองนั้นช่างว่างเปล่าไร้ซึ่งการเห็นใจ ถึงแม้จะข้องเกี่ยวกันนานเกือบสองปีแต่ภายในใจคนเป็นสามีกับมีแต่ความแค้นจนมองไม่เห็นความดีของภรรยา
เขามักใช้วิธีทำร้ายจิตใจแทนการทำร้ายร่างกาย เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจร่วมรักบนเตียงก็จะมีคำพูดแย่ ๆ พ่นออกมาพร้อมกับการขอหย่าที่คนฟังไม่เคยชินสักครั้ง ทั้งที่ได้ยินมาเกือบสามเดือนแล้ว
"เฮียไม่เคยรักชมพูเลยเหรอคะ" น้ำเสียงปนสะอึกสะอื้นของชมพูนุทหรือชมพูถูกส่งผ่านไปให้คนใจร้ายที่ยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน
ภูภูมิต้องการให้คนตรงหน้าเกลียดเขาจนยอมเซ็นใบหย่า แต่ไม่รู้ทำไมการทำร้ายจิตใจมายาวนานเกือบสามเดือนถึงไม่ได้ผลอย่างที่คาดหวังไว้
"เออ กูไม่เคยรักมึงเลย" ภูภูมิตอบตัวเองไม่ได้หรอกว่าในตอนนี้เขารู้สึกอะไรกับชมพูนุท แต่สิ่งที่อยากให้คนตรงหน้ารับรู้คือคำว่าไม่รัก
ประโยคที่พูดออกไปนั้นเป็นคำพูดที่ใช้บ่อย พอ ๆ กับคำว่าหย่า ภูภูมิไม่รู้ว่าชมพูนุททำไมถึงอยากได้ยินคำว่ารักจากเขานัก ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าในเวลานี้ไม่เหมือนกับช่วงแรก ๆ ที่เขาเข้าหา
"แล้วเฮียมาทำให้ชมพูรักทำไม" ชมพูนุทรู้อยู่แล้วว่าสามีจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่อยากรู้คือทำไมต้องมาทำดีให้รู้สึกรักด้วย
ถึงแม้ตอนนี้เขาจะยอมทนอยู่เพราะรัก แต่ถ้าได้รู้ต้นสายปลายเหตุที่ภูภมิเข้าหาเขาคงตัดสินใจได้ง่ายว่าควรอยู่ต่อหรือหายไปจากชีวิตของสามี
ทว่าถ้าได้รู้ความจริงเขาจะทำได้อย่างที่คิดไหมนะ แค่คิดก็เจ็บแปลบไปทั้งหัวใจแล้ว
"ก็ลองไปถามพี่ชายของมึงสิว่าไปทำอะไรกับใครไว้"