ของหวงคุณสกาย

ของหวงคุณสกาย  (สกาย&ป๋องแป้ง)

"พี่ขี้หวงมากแค่ไหนเธอก็รู้ดี" สกายเอ่ยน้ำเสียงเรียบ เวลาที่เขาไม่พอใจเขามักจะนิ่งแล้วก็วางมาดตลอด

"มันคืองานพี่สกายก็รู้"

"รู้ครับ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องใกล้ขนาดนั้นก็ได้มั้ย" สกายยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานเดินตรงมาหาคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ทันที

"จะทำอะไรคะ? ที่นี่บริษัทนะคะ" ป๋องแป้งเอ่ยน้ำเสียงตะกุกตะกักทันทีที่เห็นว่าชายหนุ่มกำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ

"ไม่ได้จะทำอะไรเลย แค่จะแสดงความเป็นเจ้าของก็แค่นั้น"

"เจ้าของ?" ป๋องแป้งขมวดคิ้วงุนงงกับคำพูดของสกาย แสดงความเป็นเจ้าของ แสดงยังไง?

"ใช่ครับ เจ้าของ" ทันทีที่ชายหนุ่มเอ่ยจบ ใบหน้าคมของสกายก็ซุกเข้ามาที่ซอกคอขาวแล้วเรียบร้อย

"อ๊ะ! พี่!" ป๋องแป้งตกใจกับการกระทำของชายหนุ่มทันที ทั้งตกใจทั้งรู้สึกเจ็บนิดๆ ที่ต้นคอของตัวเอง

อย่าบอกนะว่าเขาจะทำรอยเอาไว้

ไม่ได้! ไม่ได้นะ!

"ออกไปได้แล้วครับคุณป๋องแป้ง" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นทันทีที่ผละออกจากต้นคอขาวของหญิงสาว

ถ้าอยู่ที่ทำงานหรือบริษัททั้งคู่จะเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องเท่านั้น สรรพนามก็จะเรียกกันแบบนี้ตลอด คุณ เธอ ฉัน เรียกกันแบบนี้มาตลอด แต่ถ้าอยู่กันแค่สองคนหรือว่าอยู่บ้านสรรพนามก็จะเป็นอีกแบบ สรรพนามที่เรียกว่าสามีภรรยา แล้วก็เวลาที่โกรธสรรพนามก็จะห่างเหินเช่นกัน

"ฝากไว้ก่อนเถอะ" ป๋องแป้งเอ่ยเสียงเรียบก่อนที่จะเดินออกจากห้องทำงานของสกายไป