Win แปลว่า แพ้แค่เธอ

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกคนของคุณหญิง
เรากลับมาพบกันอีกแล้ว ฮ่าๆ แต่รอบนี้ห่างจากนามปากกานี้ไปค่อนข้างนานเลยนะคะ
เพราะมัวแต่ไปเขียนอีกนามปากกาอยู่ด้วยความติดลม (ขออภัยมากๆ)

รอบนี้คุณหญิงพาลูกชายคนดี...แหละ (?) มาแนะนำให้รู้จักกันนะคะ
นั่นคือ บักวิน-วินนี่-ไอ้วิน-พี่วิน (อาชวิน) ของผองเพื่อนนั่นเอง

นิยายที่อาชวินไปเกี่ยวข้องมี...

1.คนนี้ของปัณณ์
2. คนดีของปรัชญ์

แต่ถ้าไม่ได้อ่านสองเรื่องนี้มาก็เข้าใจได้ค่า

ส่วนเรื่องราวของอาชวินจะเป็นยังไง โปรดเอาใจช่วย (นางเอก) ไปจนจบเล่มด้วยนะคะ ฮ่าๆ
...


คำโปรย-1


"กอหญ้าสงสัยน้า ถ้าเรานอนด้วยกาน ความสัมพันธ์ของพี่วินกับกอหญ้าจะเรียกว่าอาราย"

"คงจะเรียกวันไนต์ล่ะมั้ง" อันที่จริงเขาไม่นิยมหรือชื่นชอบความสัมพันธ์ทำนองนี้สักเท่าไรนัก แต่ไม่รู้ทำไมถึงคิดว่าคืนนี้น่าลอง "คืนเดียว เสียวแล้วจบ"

ถึงแสงในห้องจะน้อย แต่เขาก็เห็นแววตาตื่นๆ ปนหวาดหวั่นในดวงตาเรียวระหว่างทวนคำ

"วันไนต์เหรอ"

"ใช่"

"คืนเดียว"

"อืม"

"เสียวแล้วจบ..."

"อ่าฮะ"

"แล้วถ้าไม่เสียวล่า"

อาชวินเป็นฝ่ายชะงักบ้าง ยายขี้เมานี่กำลังท้าทายระบบหรืออะไรวะ

ฟังคำเว่าคำจาแล้วสูนแฮงล้ายหลาย !

"ก็เอาจนกว่าจะเสียว"

---------------------------
คำโปรย--2


"ชื่อเล่นของพี่แปลว่าชนะก็จริง แต่พี่ก็แพ้บ่อยอยู่นะกอหญ้า แล้วสำหรับพี่ แพ้ไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นจุดเริ่มต้นต่างหาก"

"จุดเริ่มต้นเหรอคะ"

กัญญาวีร์ฟังแล้วนิ่งคิด ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดสั้นๆ ของคนตัวสูงกว่าตรงหน้าจะกระแทกใจเธออย่างจัง

อาชวินพยักหน้า หัวใจเต้นรัวเพราะรู้สึกได้ถึงอาการหวั่นไหวแปลกๆ ของตัวเอง ยิ่งมองริมฝีปากสีระเรื่อ แก้มนุ่มนิ่ม ซอกคอขาวเนียน ไล่ลงมาเรื่อยๆ แล้วรู้สึกว่า...

"อืม ตอนนี้พี่...น่าจะกำลังอยู่ที่จุดเริ่มต้นแล้วแหละ"

"แสดงว่าพี่วินกำลังแพ้...เหรอคะ" เธอถามเสียงสั่นพร่า

"ใช่ แพ้มาก แล้วก็อยากแพ้ไปตลอด"

"คนเราแพ้ไปตลอดไม่ได้นะ" เธอเอ่ยเตือนด้วยความหวังดี "มีแพ้ก็ต้องมีชนะสิคะ"

"พี่ว่าได้นะ แพ้ไปตลอดน่ะ" เขาแย้ง แต่ไม่ละสายตาออกจากใบหน้าเธอเลย

กัญญาวีร์เขินจัดกับสายตา ท่าทาง รวมถึงคำพูดของเขา ถึงแม้จะเข้าใจความหมายโดยนัยจากภาษากายของชายหนุ่ม แต่เธอทำเป็นไม่เข้าใจ

"ยังไงคะ"

"มันขึ้นอยู่กับว่าเรายอมแพ้ให้ใคร"

----------------------
ฝากคนขี้แพ้ด้วยนะคะ
:: คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล ::