เชลยคนโปรดบนหอคอยเดียวดาย

"โคล์ม" นางเชลยจากหมู่บ้านห่างไกล หลังจากหมู่บ้านของนางถูกกษัตริย์อย่าง "เรเดน" เผาจนวอด นางยังถูกจับมาคุมขังที่ "หอคอยเดียวดาย" ทั้งถูกจับกล้อนผมจนสั้นกุด จับกรอกยาพิษ ทั้งยังถูกส่งไปเป็นกระสอบทรายของบุตรีเสนาธิการทหารสูงสุดอย่าง "ชาลเดียร์" ผู้ที่ลือกันว่าจะได้ขึ้นเป็นราชินีคู่บัลลังก์ และเมื่อโคล์มต่อสู้ เรเดนก็หักขานางอย่างไม่ปรานี ทุกคนสามารถกลั่นแกล้งรังแกโคล์มได้ตามใจชอบ แต่นางไม่มีสิทธิ์ตอบโต้ได้เลย

สิทธิ์เดียวที่นางมี คือการทำหน้าที่เชลยในการ "ปรนเปรอ" เรเดนเมื่อเขาต้องการเท่านั้น

*****************************************

"ขานี่ใช่ไหม ที่ถีบยอดอกชาลเดียร์"
มองไปยังขาที่บาดเจ็บของโคล์ม จิตสังหารพวยพุ่งรุนแรงกว่าที่เคย โคล์มถึงกับนิ่วหน้า เพราะฝืนใช้งานขาข้างนั้นอย่างหนักหน่วง แค่เพียงสัมผัสเบา ๆ มันก็ส่งสัญญาณความเจ็บปวดออกมาแล้ว
เรเดนนิ่งไปเล็กน้อย วินาทีต่อมาเขาก็กระทืบลงไปบริเวณเข่าของโคล์มเต็มแรง เสียงกระดูกแตกดังลั่นไปทั้งโรงฝึก โคล์มกรีดร้องโหยหวนราวกับสัตว์ถูกเชือด

********************************************

เสียงกรีดร้องครวญครางอย่างทรมานผสานไปกับเสียงฝน ในท่ามกลางความทรมานนั้น โคล์มทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างเต็มที่ ยอมแล้วหากความเสียดเสียวในครั้งนี้จะฆ่านางให้ตาย เพราะมันทำให้โคล์มลืมเรื่องราวทั้งหมดได้ กระทั่งภาพฝันเลวร้ายยังไม่อาจแทรกขึ้นมามีตัวตน