ฉันคือนางร้ายตัวเเม่

คุณเป็นใครคุณรู้จักฉันหรือ แล้วคุณจะพาฉันไปไหนปล่อยฉันนะ" อัยดาจำคิวไม่ได้จริง เธอจึงพยายามดิ้นรนออกจากมือเเขนที่อุ้มร่างของเธอไว้แน่น แต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งกอดรัดเธอไว้แน่นก็เพราะคงกลัวเธอตกนั่นเอง

"ปล่อยฉันนะ อย่าคิดว่าหน้าตาหล่อ ๆ แล้วฉันจะยอมนายนะไม่มีทาง" อัยดายังคงดิ้นอย่างสุดกำลังเพราะเธอนั้นจำคิวไม่ได้เลย

พอเขาอุ้มเธอถึงรถเขาก็ยัดตัวเธอเข้าไปในรถทันทีก่อนจะขึ้นไปประจำที่คนขับแล้วขับออกไป คิวพยายามถามอัยดาว่าเธอยังพักอยู่ที่คอนโดหรือไม่แต่เธอเริ่มมีอาการของยาปลุกอารมณ์ที่ชายคนนั้นใส่ในแก้วไวน์ของเธอ อัยดาไม่ได้สนใจสิ่งที่คิวพูดเธอกลับส่งสายตาหวานใส่คิวแทนเธอพยายามจะดึงตัวเขาเข้ามาจูบแต่คิวกำลังขับรถอยู่เขาจึงพยามปัดมือเธอออก

"นี่คุณตั้งสติใจเย็นก่อนได้ไหม คนอะไรไม่รู้จักดูแลตัวเองแล้วยังอวดเก่งออกมาเที่ยวในที่แบบนี้อีก"

คิวบ่นให้เธอแต่อัยดาก็ไม่สนใจที่เขาพูดกับพยายามเข้ามากอดเขาให้เสียจนได้

"มาจุ๊บ ๆ ที" อัยดาพูดโดยไม่มีสติเลยสักนิด

"แวะที่โรงแรมนี่ก่อนแล้วกันขืนไปต่อได้ตายกันหมดแน่" เมื่อคิวมองเห็นป้ายโรงแรมเข้าจึงเลี้ยวรถเข้าไปทันที เพื่อเปิดห้องพักกันคืนนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที พอเปิดห้องเสร็จคิวอุ้มร่างบางขึ้นไปที่ห้องแล้ววางลงบนเตียงนอน
"เฮ้อ! เหนื่อยชะมัดผู้หญิงอะไรตัวหนักเป็นบ้า"

คิวบ่นทันทีที่วางเธอลงเตียงเสร็จแล้วจากนั่นก็จ้องมองดูใบหน้าที่คุ้นเคยเธอดูสวยมากขึ้นกว่าเดิมอาจเพราะเธอเป็นสาวเต็มตัวแล้วอีกอย่างเธอเป็นดาราก็ต้องดูแลตัวเองดีเป็นพิเศษ ในสายตาของคิวเธอคือผู้หญิงสวยที่สุดและเป็นคนเดียวที่เขารักมาตลอด


**อ่านตัวอย่างเพื่อประกอบในการตัดสินใจก่อนซื้อ
ไม่นอกกาย ไม่นอกใจ จบ happy ค่ะ