เมื่อถูกรักพิพากษา

ไตร : เรื่องของเราให้มันจบลงแค่นี้นะเข็ม ขอโทจริงๆ ที่ต้องทำแบบนี้ ขอโทษที่ผมอยู่กับคุณไม่ได้ ผมต้องเลือกสิ่งที่ดีกว่า หวังว่าคุณคงจะเข้าใจ

เขมิกาแทบล้มทั้งยืนเมื่ออ่านข้อความจบ ในตอนนี้แข้งขามันอ่อนแรงไปหมด ไตรภูมิทำกันได้ลงคอ การมาเที่ยวพักผ่อนในครั้งนี้เขาหลอกลวงงั้นเหรอ หลอกพาเธอมาที่นี่แล้วทิ้งเอาไว้แบบไม่สนใจว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร เขาช่างใจร้ายนัก

“ทำไมคุณถึงทำกับเข็มแบบนี้ หลอกเข็มทำไม ใจร้ายเกินไปหรือเปล่า!” เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำตาของความแค้นใจ

เขาต้องเลือกสิ่งที่ดีกว่าอย่างนั้นเหรอ เพียงเพราะฐานะทางสังคมของเธอไม่เหมือนเมื่อก่อนใช่หรือไม่ เขาถึงไม่อยากข้องเกี่ยว สุดท้ายทุกคนก็ทิ้งเธอไปหมด

เธอรู้ตัวก็จริง และควรทำใจเสียตั้งนานแล้วเพราะไตรภูมิเปลี่ยนไปมาก แต่ก็ยังหลับหูหลับตารั้งเขาไว้

“สุดท้ายคุณก็ทิ้งเข็มไปเหมือนคนอื่นๆ”