จะเป็นชายารัชทายาทต้องอยู่ให้เป็น

โปรย

เขาเป็นถึงไท่จือแต่กลับไม่สามารถเลือกสตรีที่จะแต่งด้วยได้ จำต้องรับสตรีที่ไม่เคยเห็นหน้าเข้ามา เพราะเป็นราชโองการที่คัดไม่ได้


นางที่เป็นบุตรีคนเล็กของบ้าน บิดานางเป็นแม่ทัพพาพี่ชายทั้งหกของนางไปออกศึกแต่ไม่ได้กลับมาอีกเลย แม้แต่คนเดียว จากความดีความชอบครั้งนั้นฮ่องเต้จึงประทานสมรสพระราชทานให้นางมั่นหมายกับองค์รัชทายาทตั้งแต่ยังจำความไม่ได้

"จงอยู่ในที่ของเจ้า อย่าได้คิดว่าตำแหน่งพระชายาจะทำให้ข้าต้องเกรงใจเจ้า"

"เพคะ"

"เราจะทำทุกอย่างตามหน้าที่เท่านั้น อย่างได้คิดอาจเอื้อมอำนาจมากกว่านี้ "

"เพคะ เข้าใจแล้วเพคะ หน้าที่เท่านั้นเพคะ"

"ใช่ หน้าที่เท่านั้น เจ้าก็ทำหน้าที่ของเจ้าไป ข้าก็จะทำหน้าที่ของข้า
หากเจ้าทำหน้าที่ของเจ้าได้ดี ข้าก็ไม่ยุ่ง" เขาพูดอย่างไม่สนใจ

"เพคะ" สตรีน้อย ย่อกาย รับคำอย่างเข้าอกเข้าใจ

สตรีน้อยตอบออกไปแบบนั้นทั้งที่ในใจรู้ดีว่าจะต้องได้ใจสามีคนนี้มาครองแน่ อย่างไรเสียนางก็ตกเป็นของเขาแล้ว ใจเขาก็ต้องเป็นของนางด้วยสิ


*ซื้อผ่านเว็บจะได้ราคาถูกกว่านะคะ IOS*