กรงรักเทพบุตรเถื่อน

เมื่ออ้อมแขนแสนหวาบหวามกลับเปลี่ยนแปรผันไม่ต่างจากพันธนาการแข็งกระด้างคอยรัดรึง เจ็บช้ำเจียนตายแต่มิอาจทำใจพรากจากกรงรักเสนหวานเคลือบฉาบพิษร้ายพิษรัก ศึกชิงมรดกมหาศาลของตระกูลพร้อมกับสายสัมพันธ์ครั้งก่อนเก่าที่หวนกลับมาอีกครั้งทำลายงานวิวาห์แสนหวานของหม่อมราชวงศ์ชนม์ชนก นฤราชบดี จนพังยับเยิน แม้มีเหตุผลมากมายที่ชายหนุ่มอยากอธิบายให้ พิมพิศรา วรุโณทัย หญิงสาวแสนสวยผู้ครอบครองดวงใจได้เข้าใจ แต่ใครล่ะจะสน ถ้าหากเขาคิดว่าคำพูดอ่อนหวานเพียงไม่กี่คำจะทำให้เธอยอมสยบให้กับเขาล่ะก็ชายหนุ่มคิดผิดถนัด เพราะเธอจะต่อต้านเขาทุกวิถีทางและไม่มีวันยอมรับฟังคำแก้ตัวของเทพบุตรหนุ่มรูปงามจอมหลอกลวงอีกต่อไป!
“นอกจากความเกลียดแล้ว พิมกลัวผมใช่ไหม กลัวผมจะเรียกร้องสิทธิของสามีแล้วทำอะไรต่อมิอะไรกับพิม”
นวลแก้มสาวแดงระเรื่อ เพราะคุณชายชนม์ชนกไม่ได้ถามอย่างเดียวกลับแกล้งใช้ดวงตาหวานฉ่ำมองอีกฝ่ายจนพิมพิศราต้องเบือนหน้าหนี เกลียดคนรู้ทัน!
“พิมไม่กลัวคุณชายหรอก แต่พิมเกลียด พิมเกลียดคุณชาย”
“เกลียดผมทำไมเหรอครับคนดี พิมจ๋า พิมมองดีๆ สิครับว่าผมมีตรงไหนบกพร่องน่ารังเกียจ พิมถึงได้เกลียดผมนัก”
คุณชายชนม์ชนกนำเสนอเรือนกายเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าพิมพิศรา ปลายนิ้วแตะเรียวคางอ่อนนุ่ม ดันให้หญิงสาวหันหน้ากลับมา ก่อนจะก้มหน้าลงจนใบหน้าหล่อเหลาแทบชิดกับเรียวหน้ารูปไข่ของเธอ
“ผมน่าเกลียดมากเลยเหรอครับพิม?”
“ชะ…ใช่ น่าเกลียดมากเลย คุณชายเอาหน้าออกไปห่างๆ พิมเลยนะ พิมเกลียด พิมเกลียดคุณชาย อุ้ย! คุณชาย!!”
พิมพิศราวี๊ดร้อง เมื่ออยู่ดีๆ คุณชายชนม์ชนกก็ประกบริมฝีปากอุ่นร้อนลงบนเรียวปากนุ่มหนักหน่วงและรวดเร็วก่อนจะถอนริมฝีปากออกห่าง
“เบื่อจังคำว่าเกลียดของพิม ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิน ผมอยากให้ริมฝีปากสวยๆ ของพิมพูดคำว่ารักมากกว่าคำเกลียด ต่อไปคำว่าเกลียดของพิมผมขอซื้อด้วยจูบของผม ถ้าพิมพูดว่าเกลียดผมเมื่อไหร่เท่ากับพิมขายและผมจะซื้อด้วยจูบ จูบที่ปากของพิมแรงๆ ”