ซาตานปราบรัก

"พูดพอหรือยัง" เขาขบฟัน

"คุณจะทำไม"

หญิงสาวร้องกราดเกรี้ยว...ตาลุกโชนด้วยเพลิง แห่งโทสะ

อรปรียาหายใจสะท้าน ดูเหมือนเขาจะควบคุมตัวเองได้เป็นอย่างดี ไม่น่าเชื่อ

เขายิ้ม เป็นยิ้มที่มิได้ปรากฏที่ดวงตาเลย

"ไม่ทำไมหรอก ผมก็แค่โทรศัพท์ไปที่บ้านคุณ ให้พ่อแม่คุณมาที่นี่ มาดูว่าเกิดอะไรขึ้น คนหน้าบาง ๆ อย่างท่านคงไม่คิดแจ้งความให้เสียชื่อ ผมเองก็ยินดีจะรับผิดชอบอยู่แล้ว มีหรือท่านจะไม่รับ จริงไหม... ดีกว่าให้ลูกสาวเสียไปฟรี ๆ ผมเองก็ใช่ว่าจะเป็นไอ้บ้ามาจากไหน ใคร ๆ ก็อยากคว้าไว้ทั้งนั้น...หรือคุณว่าไง"