ย้อนเวลามาเป็นภรรยาของสามีผู้คลั่งรัก (ยุค70)

นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายฟิวส์กู๊ดนะคะ ไม่มีดราม่าแต่อย่างใด

นางเอกของเราทะลุมิติมาในยุคจีน70 ซึ่งการมาที่นี่ของเธอนั้นไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดของท่านเทพองค์ใด นางเอกของเราสิ้นอายุขัยพอดี ที่เธอมาอยู่ในร่างนี้แทนได้ก็เพราะเกิดช่องว่างขึ้นระหว่างโลกคู่ขนานแล้วเธอเดินผิดพลาดเอง ทำให้มาอยู่ในร่างของหลินอวี้หรง แต่เธอที่เป็นคนจิตใจดีอยู่แล้ว จึงพอที่จะเข้าใจอะไรได้ไม่ยาก จึงไม่ได้เสียใจที่เธอไม่ได้ไปเกิดในที่ดีๆกว่านี้ และยังพยายามดำเนินชีวิตต่อไปอย่างคนอื่นทั่วไป

นักอ่านบางท่านอาจจะรู้สึกขัดใจที่นางเอกของไรท์มักจะปล่อยวางกับทุกอย่าง ขนาดที่ว่าตัวเองโดนรังแกก็ยังเฉยเมย แต่ถ้าไรท์ไม่เดินเรื่องแบบนี้ สามีผู้คลั่งรักก็ไม่มีทางได้ถือกำเนิด ที่เขาเลือกปกป้องเธอไม่ใช่แค่เพียงสงสารเท่านั้น แต่ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เขานั้นรู้สึกกับเธอ

นิยายเรื่องนี้ไม่มีมิติ ไม่มีสิ่งมหัสจรรย์ มีแต่ความรักล้วนๆเลยค่ะ


“คืนนี้...” ซ่งเฮ่าเสวียนเริ่มพูดช้าๆ เสียงของเขานุ่มนวลและมีความกังวลเจืออยู่ในน้ำเสียง

“หรงหรงเต็มใจไหม ขอโทษที่มันกะทันหันแบบนี้นะ แต่เพราะพี่เป็นห่วงเธอเลยไม่อยากให้เธอต้องเจอเรื่องแบบ
นั้นอยู่คนเดียว ถ้าเธอไม่พร้อม... เราจะนอนจับมือกันเฉยๆ ก็ได้ พี่ไม่อยากบังคับเธอ”

หลินอวี้หรงเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม แววตาของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความรักที่แฝงอยู่ เธอสูดลม
หายใจเข้าลึกๆก่อนตอบเสียงแผ่วเบา แต่ชัดถ้อยชัดคำ “ฉันเต็มใจค่ะ... เพราะฉันก็ชอบพี่เหมือนกัน”

ซ่งเฮ่าเสวียนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้มออกมา รอยยิ้มของเขาอบอุ่นและเต็มไปด้วยความสุขทันที เขาเอื้อมมือมา
จับมือเธอเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ดึงเธอเข้ามากอดอย่างอ่อนโยน

“ขอบคุณนะ” เสียงของเขาเบาราวกับกระซิบอยู่ข้างหู ใบหน้าของเขาเอนซบลงกับไหล่เล็กของเธอ เธอรับรู้ได้ว่ามี
ไออุ่นสัมผัสทั่วแผ่นหลัง

“พี่ซ่ง..” อวี้หรงพูดเสียงอ่อน

“ได้ไหม?” เขาพูด ขณะที่ดวงตาคู่นั้นของเขามองมาที่ริมฝีปากของเธอ เขาเลื่อนเข้ามาใกล้ๆ รู้ตัวอีกทีเธอหลับตา
ลงอัตโนมัติก่อนจะสัมผัสรสจูบ นิ้วของชายหนุ่มเลื่อนไล้ไปบนต้นคอของเธอระหว่างแนบจูบ

“พี่..อืมม” ลิ้นอุ่นของเขาเซาะซอนไปตามแนวฟัน แรงกระตุ้นดังกล่าวทำให้อวี้หรงผู้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์ แทบ
อ่อนระทวย ในขณะที่อวี้หรงไม่ทันได้ตั้งตัว เธอก็ถูกชายหนุ่มเปลื้องผ้าจดหมดตัว...บทเพลงรักบรรเลงต่อไปอย่างมีความสุข…