พันธะฝากรัก

เพราะอีกหนึ่งชีวิตที่ทำให้เธอไปจากเขาไม่ได้...


"คุณท้องกี่สัปดาห์แล้ว"หิรัญมองไปยังหน้าท้องแบนราบ เขายังไม่เห็นว่ามันจะนูนออกมาสักนิด
"ห้าค่ะ"พราวมุกตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียงกว้าง
"ฝากครรภ์หรือยัง"หิรัญมองคนที่นั่งอยู่ใบเตียง แม้หญิงสาวจะล้างเครื่องสำอางออกจนหมดก็ไม่ได้ทำให้ความสวยลดน้อยลงไป
"ฝากแล้วค่ะ"เขาถามประโยคเธอก็ตอบกลับหนึ่งประโยคเท่ากัน
ไม่ได้หยอดคำหวานหรือออดอ้อนเหมือนแต่ก่อน แม้น้ำเสียงที่ใช้ก็แตกต่างกันออกไป เธอต้องวางตัวใหม่ให้เหมือนกันตอนที่อยู่กับเขาในหนึ่งปีแรกก่อนที่จะมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเจ้านายลูกน้อง
"คุณได้ใส่ชื่อผมเป็นพ่อของเด็กหรือเปล่า"หิรัญตั้งใจฟังขึ้นมาเล็กน้อย
"ไม่ต้องห่วงค่ะ มุกไม่ได้ใส่ชื่อคุณรัน"เธอระบายยิ้ม