ไม่เอาแล้ว ผัวชั่ว ( เรื่องของโสรยา )

"โสดื่มนมก่อนนะ พี่เตรียมให้โสด้วยตัวเองเลย" ภาณุส่งนมให้โสรยา ซึ่งกำลังตั้งครรภ์อยู่

"ขอบคุณค่ะ" เธอละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ แล้วดื่มนมแก้วนั้น สักพักก็หาวหวอด

หญิงสาวคิดว่าตัวเองอ่อนเพลียจากการทำงาน บวกกับการที่เธอตั้งครรภ์ จึงทำให้ง่วงบ่อยเป็นพิเศษ

โสรยาเดินไปที่ห้องนอนชั้นหนึ่ง เปิดแอร์เย็นฉ่ำ แล้วล้มตัวลงบนเตียง ซุกกายอยู่ใต้ผ้าห่ม เข้าสู่ห้วงนิทรา

ภาณุเปิดประตูเข้าไปดู ตบมือ ทำเสียงดังอยู่ข้าง ๆ หูเมียแต่งของเขา เพื่อทดสอบดูว่าเธอหลับแล้วแน่นอน

โสรยาไม่ตื่น เธอหลับสนิท เพราะฤทธิ์ยานอนหลับ ซึ่งเขาได้มาจากโรงพยาบาล

ภาณุแอบย่องไปเรือนคนใช้

ผกาแก้วเปลื้องผ้ารออยู่ในห้องพักเล็ก ๆ ของตน

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูเป็นจังหวะที่เคยได้นัดแนะกับคุณผู้ชาย หญิงสาวรีบเปิดประตูทันที

"มาแล้วเหรอคะคุณหมอ แก้วรอตั้งนาน" เธอกระเง้ากระงอดพอเป็นพิธี

"หมอรอให้โสเขาหลับสนิทน่ะ" ภาณุปิดประตูห้อง แล้วดึงผกาแก้วไปยังเตียงนอน สัมผัสเนื้อตัวเธอ

สาวเจ้าเอียงคอเปิดทาง ตอนที่อีกฝ่ายซุกไซ้ แอบรู้สึกสะใจที่ตนได้ใช้ผู้ชายคนเดียวกันกับนายหญิง

ผกาแก้วรู้ว่าตัวเธอไม่สวยเท่าโสรยา แต่ตอนนี้โสรยากำลังท้อง

ภาณุบ่นตลอดว่าเมียไม่ยอมให้หลับนอนด้วย ดังนั้นเขาจึงมาหาเธอ ขอให้เธอช่วยปลดปล่อยความหงี่ง่าน

ผกาแก้วอยากได้เงิน จึงยินดีเป็นเมียเก็บของภาณุ และเธอไม่ได้รู้สึกเสียใจที่ต้องกินน้ำใต้ศอกใคร กลับรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจซะมากกว่า

"วันนี้แก้วขอเบิ้ลสองยกเลยนะคะ" เธอส่งสายตายั่วยวน เพื่อกระตุ้นอารมณ์รักร้อนแรงของคนตรงหน้า

"ได้สิ หมอเองก็อยากจะแย่" เดิมทีเขาเป็นพวกเซ็กส์จัด ยิ่งเครียดจากงาน ยิ่งอยากระบายออก

โสรยาหลับลึกหลายชั่วโมง ภาณุกับผกาแก้วเสร็จกิจกรรมบนเตียงแล้ว เธอก็ยังไม่ตื่น

"คุณหมอขา คุณหมออยู่กับคุณโสแบบนี้ ไม่เบื่อเหรอคะ ต้องคอยดูแล เอาใจ ตัวเธอเองก็ไม่ค่อยมีเวลาให้คุณหมอ ต้องทำงานตลอด"

ผกาแก้วรู้ว่าโสรยาทำงานที่บ้านก็จริง แต่ปริมาณงานก็เยอะมาก ไม่มีเวลาดูแล เอาใจสามี

"หมอกับโสรู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมัธยม นับดูแล้วเกินสิบปี แม้รักจืดจาง แต่ยังเหลือความผูกพัน ...ถ้าถามว่าเบื่อไหม ก็มีบ้าง เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไปนั่นแหละ บางวันรักกัน บางวันตีกัน"

"เบื่อแล้วทำไมต้องทนล่ะคะ"

"หมอกับโสมีลูกด้วยกันแล้วไง ว่าแต่แก้วเถอะ วันนี้มีนัดกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ เอาเงินนี่ไปนะ ไปกินเที่ยวให้สนุก" เขาส่งเงินจำนวนหนึ่งให้เธอ

"โห! ตั้งสามพันบาทแน่ะ คุณหมอใจดีที่สุด งั้นแก้วขอตัวไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"

ผกาแก้วไม่ได้นอนกับภาณุเพียงคนเดียว เธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเพื่อนชายคนสนิทอีกคน

วันนี้ก็มีนัดไปกินหมูกระทะด้วยกัน

แม้ผกาแก้วรู้ว่าตนต้องเป็นคนจ่ายเงินค่าอาหารเองทั้งหมด แต่เธอก็ยอม เพราะอีกฝ่ายหล่อมากในสายตาเธอ หมอภาณุเทียบไม่ติดเลยสักนิด

สำหรับผกาแก้ว ภาณุเป็นเสมือนตู้ ATM ของเธอเท่านั้น

ผกาแก้วออกไปแล้ว เธอขี่รถมอเตอร์ไซค์ไป

ภาณุไม่สนหรอกว่าผู้หญิงคนนี้จะไปที่ไหน หรือไปกับใครบ้าง

อย่างไรเสียผกาแก้วก็เป็นเพียงคนงานในบ้านที่เขากับโสรยาจ้างมาดูแลเรื่องต่าง ๆ

ใช้แรงกายทำงานแลกเงิน ไม่ได้มีคุณค่าอะไรขนาดนั้น

ผกาแก้วไม่อยู่ ภายในบ้านจึงเหลือเพียงเขากับโสรยาเท่านั้น

ภาณุทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด เขาอุ้มโสรยาออกมาจากห้องนอนในช่วงที่ท้องฟ้ามืดมิด และผกาแก้วยังไม่กลับมา

ที่ดินผืนใหญ่ของพ่อแม่โสรยาห่างไกลบ้านหลังอื่น ทำให้ภาณุวางใจว่าจะไม่มีใครมาเห็นเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

หมอผู้เบื่อเมีย และไม่คิดอยากมีลูกแต่แรก โยนเธอลงบ่อปลาคาร์ปทั้งที่ยังหลับอยู่

"ลาก่อนนะโส"

หญิงสาวสำลักน้ำ เธอลืมตา พยายามตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด ทว่าฤทธิ์ยานอนหลับซึ่งยังคงหลงเหลืออยู่ ทำให้ไม่อาจเคลื่อนไหวได้ดีนัก

โสรยาผู้น่าสงสารค่อย ๆ จมลงสู่ก้นสระ ในขณะที่ฝูงปลาคาร์ปยังคงแหวกว่ายอยู่ด้านบน

แม้มีสิ่งบดบัง แต่ก็พอมองเห็นคนเลือดเย็นยืนมองอยู่ริมบ่อ

'ไอ้ผัวชั่ว! ฉันไม่น่าแต่งงานกับแกเลย แกมันไอ้สารเลว!'

เธอตะโกนด่าเขาในใจ และเริ่มตั้งคำถามว่าตนทำอะไรผิดร้ายแรง ทำไมต้องทำกันขนาดนี้

หมายเหตุ : นางเอกจะมีสามีใหม่นะคะ