อักษรศัพท์พินิจฉัย

"“อักษรศัพท์พินิจฉัย” ว่าด้วยการศึกษาความหมายของคำศัพท์ โดยอาศัยเอกสารโบราณและการเปรียบเทียบกับภาษาอื่น ทั้งได้พยายามสืบหาประวัติและที่มาของคำ ว่าเริ่มมีใช้ในภาษานั้นเมื่อใด มาจากแหล่งใด มีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงความหมายอย่างไร แทรกศัพท์เล็กเกร็ดน้อยจากวรรณคดี มานุษยวิทยา และประวัติศาสตร์ ท้ายเนื้อหาแต่ละตอนมีตัวอย่างเรื่องราวหรือสถานการณ์ชวนคิดชวนขัน มีจุดเน้นเป็นพิเศษคืออุดมไปด้วยโบราณศัพท์เป็นหลักใหญ่ อาทิ

ขนมจีนน้ำพริก เจ้าที่ (ดิน)
ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ สืบสาวราว “เลือด”
เกาเหลา...เส้นอะไร? ขายหน้าฆ่าชื่อ
ก็อยากไม่มาตามนัด สิงห์โต
พุทโธ่พุดถัง พยาบาล
ไหล เถื่อน
แผลง หุง-หุ่ง-หุ้ง
แตงเถายาย สามในความเป็นสอง
กินนร รุน
ยิน โสเภณี กะหรี่ และอีหนู
ขึ้นหม้อ เขย-สะใภ้
ฯลฯ
"