ปันปันขอสอง

ปันปัน หนุ่มน้อยวัย 13 ปี ตกหลุมรักรุ่นพี่ ม.4 หนุ่มลูกครึ่งออสเตรเรียในวันเปิดเทอมวันแรก ด้วยความเป็นคนที่กล้าจะแสดงออกถึงความรู้สึกของตัวเอง เขาจึงพยายามตามจีบรุ่นพี่คนนั้นมาตลอดเกือบ 1 ปี และแล้วเมื่อความรักสุกงอมจนทนเก็บต่อไปไม่ไหวเขาจึงได้มาสารภาพรักกับรุ่นพี่คนนั้น โดยแบกความหวังมาเต็มเปี่ยม หวังว่าใจเราทั้งสองจะตรงกัน เพราะที่ผ่านมาอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจอะไร

แต่ทุกอย่างเป็นเพียงเขาที่รู้สึกอยู่ฝ่ายเดียว

"พี่ยอมรับนะครับว่าพี่รู้สึกดีกับปันปัน แต่มันจะเรียกว่ารักหรือเปล่าอันนี้พี่ไม่รู้"

"..."

"ความรักสำหรับพี่มันต้องใช้เวลาค่อย ๆ เรียนรู้กันไป"

"เวลาเกือบปีที่ผ่านมา มันยังไม่พอหรือครับ?"

"..."

"เกือบปีที่ผมแสดงเจตนารมณ์ชัดเจน และปีกว่า ๆ ที่เรารู้จักกันมา มันยังน้อยไปเหรอครับ"

"เรายังเด็กด้วยกันทั้งคู่ ปันปันเพิ่งจะม.2เองนะ วันข้างหน้าปันปันยังต้องพบเจอผู้คนอีกมาก พี่อยากจะให้โอกาสปันปัน และโอกาสสำหรับตัวพี่เองด้วย"

"..."

"เราเป็นพี่น้องแบบนี้ไปก่อนไม่ดีกว่าเหรอ อนาคตข้างหน้าถ้าเราโตกว่านี้ มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ เราค่อยมาทบทวนความรู้สึกกันและกันอีกที ดีไหม"

"พี่เรย์เห็นแก่ตัว"

*************************

และแล้วโชคชะตาก็เล่นตลก เมื่อฝาแฝดคนน้องที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเขามาโดยตลอด กลับเข้ามาอยู่ข้าง ๆ ในวันที่เขารู้สึกโดดเดี่ยว และเหงาใจ

"น้องปันปัน ทำไมวันนี้กลับคนเดียวครับ" ปันปันเงยหน้ามองไปยังต้นทางของเสียง ก็พบกับหนุ่มหล่อหน้าตาดี หน้าเหมือนกับคนที่เพิ่งหักอกเขาไปเมื่อสักครู่สด ๆ ร้อน ๆ

"..."

"ให้พี่นั่งเป็นเพื่อนไหม?"

"..."

"ถ้าไม่สบายใจไปดูหนังสักเรื่อง ก่อนกลับบ้านดีไหมครับ?"

"..."

"ไปนะ พี่เลี้ยงเอง ดูหนังเสร็จแถมฟรีบริการไปส่งถึงหน้าบ้านด้วยนะครับ สนใจไหม?"

เมื่อความรักที่คนหนึ่งไม่ต้องการ กลับกลายเป็นความต้องการของอีกคน ที่หน้าเหมือนกันราวกับแกะ เป็นใครจะไม่หวั่นไหวบ้าง


*********************************

ในวันที่ทุกอย่างกำลังจะไปได้ด้วยดี ในวันที่ปันปันกับราล์ฟจะตกลงเป็นแฟนกัน ทุกอย่างกลับต้องพังทลายลงอีกครั้ง เพราะหญิงสาวที่ชื่อ นุ่น คนที่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับราล์ฟมาก่อนหน้านี้ ความรักที่กำลังงอกงามต้องขาดสะบั้นลง ความสัมพันธ์ที่กำลังจะเลื่อนขั้นต้องหยุดชะงัก และถอยหลังกลับไปเป็นแค่เพียงคนรู้จักดังเดิม

ปันปัน (เรื่องพี่นุ่นผมเข้าใจครับ ว่ามันนานมาแล้ว นิสัยของพี่ก่อนหน้านี้จะเป็นยังไง ผมก็ไม่เคยสน)

ปันปัน (แต่ผมเกลียดคนโกหก)

ปันปัน (ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกัน พี่ยังโกหกผมเลย)

ปันปัน (ผมหายสงสัยแล้วว่าทำไมพี่นุ่นถึงดูไม่ชอบหน้าผมสักเท่าไหร่ เขาคงจะหึงพ่อของลูกเขาล่ะมั้ง)

ราล์ฟ (พี่ขอโทษ)

ราล์ฟ (ปันปันครับ ไว้ผู้ใหญ่เขาเคลียร์กันเสร็จ พี่จะไปอธิบายให้เราฟังต่อหน้านะ)

ราล์ฟ (ตอนนี้ช่วยรอพี่ก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งทิ้งพี่ไปได้ไหม?)

ปันปัน (พี่ราล์ฟ ผมขอให้คำตอบพี่ตอนนี้เลยแล้วกันนะครับ)

ราล์ฟ (ปันปัน ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม พี่ขอโทษ)


วันเวลาผ่านไปเนิ่นนานต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเติบโต จนวันหนึ่งพวกเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในรั้วมหาวิทยาลัย ความรักจะจบลงเช่นไร เมื่อรักครั้งนี้ไม่ได้มีแค่ 2 คน (นายเอกออกสาวนิดหนึ่งนะคะ)