รูปหล่อ พ่อรวย เฮียโจคลั่งรัก

"อยากได้เงินไม่ใช่เหรอมิจจี้ งั้นก็แลกมาดิ ใครจะแจกฟรี ไม่ได้เป็นอะไรกัน"
"แต่เฮียจูบหนูแล้ว"
"อย่ามาเคลม ลิ้นไม่ได้สอดเท่ากับไม่ได้จูบ"


"แล้วฮ่องเต้ เอ๊ย! เฮียโจคิดดอกแพงไหมคะ"
"ฉันไม่คิดดอก!"
"ไม่คิดดอก แหม...นอกจากหล่อแล้ว เฮียก็ใจดีเหมือนกันนะนี่"
แยมส้มยิ้มหวาน แถมอวยเขาไปหนึ่งกรุบ เลยถูกคนหล่อทำตาดุใส่
"อย่าเอาแต่ป้อยอ ฉันไม่ชอบพวกอวย แบบเธอนี่จงใจสอพลอละ ดูออก ทำตัวให้มันดีๆ หน่อย ฟังแล้วเลี่ยนหู"
แยมส้มกะพริบตาปริบๆ ห้ามแบบใดหว่า ตอนเบือนหน้าหนีเห็นแอบอมยิ้ม มุมปากจิ้มลิ้มเลยอดยิ้มตามไม่ได้
"แหมเฮีย เฮียโจไม่รู้จริงๆ หรือว่าเฮียเป็นคนหล่อ ไปส่องกระจกดูได้เลย ถึงหนูจะสอพลอแต่ก็อยู่บนพื้นฐานความจริง แบบเฮียเนี่ย เรียกว่าหล่อแบบตะโกน หล่อแบบกระชากวิญญาณ หล่อเกินปกเกินเบอร์นะเฮีย แล้วหุ่นเฮียก็ว้าวมาก กล้ามแน่น ตัวสูง มองแล้วแซ่บลืม"
"หยุดเพ้อได้แล้วมิจจี้ รำคาญน่า"
คนห้ามไม่มองหน้า แต่คอแดงเถือก รู้เลยว่าเขิน แยมส้มแอบยิ้มเมื่อเห็นคนหล่อบ้ายอ
"อย่าดุสิเฮีย แยมส้มรู้นะว่าเฮียโจใจดี ไม่งั้นคงไม่ใจอ่อนอภัยให้แยมส้มหรอก ขอบคุณนะคะ"
"ไม่ได้ใจอ่อน ไม่ได้ใจดี แค่อยากทำอะไรกับเธอสักอย่างให้สาแก่ใจ ไม่ว่าเธอจะเลือกข้อไหน ฉันโอเค ขอแค่อยู่ใกล้มือพอ"
พูดจบคนขี้เขิลก็หันมากระตุกมุมปาก จ้องหน้าเธอด้วยสายตาอาฆาตชวนร้อนๆ หนาวๆ
+++++++++
ไม่ดรามา ไม่มีนอกกายนอกใจ เน้นความสัมพันธ์พระนาง มีคำไม่สุภาพ มีคำไม่เหมาะสม เป็นรุ่นลูกจากเรื่อง สุรา นารี เฮียเตหลงเมีย สามารถอ่านแยกกันได้ แต่เพื่ออรรถรส ก็อ่านทั้งสองเล่มเลยก็ได้ค่ะ