สัมภเวสี จิตตัง (สมฺภเวสี จิตตํ) เล่ม1

"ถ้าคนหนึ่งคน จำต้องรอคอยสิ่งใดสักอย่าง เขาจะสามารถอดทนรอได้เนินนานแค่ไหนกันนะ"

เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นที่ ดงระบำ แหล่งขุดค้นทางโบราณคดีแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน มีคนงานเสียชีวิตผิดธรรมชาติขึ้นหลายราย แถมยังเกิดเหตุประหลาดในไซต์งานหลายครั้ง จนมีเสียงเล่าลือกันไปต่างๆ นาๆ ในหมู่คนงานและชาวบ้านระแวกใกล้เคียง
กัมปนาท นักโบราณคดีวัยสามสิบเจ้าของฉายา เครื่องรางกรมศิลป์ จึงถูกย้ายมากะทันหัน ที่นี่เองเขาได้พบกับ พ่อครูปักษ์ หรือ ปริญ หมออาคมที่ชาวบ้านในตำบลเลิงสมบูรณ์ให้การเคารพนับถือ แต่คนคนนี้ในความรู้สึกของกัมปนาทเขานั้นเหมือนดอกบัวที่บานอยู่ใต้แสงจันทร์ ดูผิดที่ผิดทาง และลึกลับซับซ้อน ขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างจนตัวเขาเองแปลกใจ แต่ในทางกลับกัน การมาของกัมปนาทก็ทำเอาเทียนอาคมของปริญที่จุดเอาไว้ดับลง ด้วยเพียงแค่กัมปนาทเหยียบลงบนพื้นดินในเขตรั้วบ้านของอีกฝ่ายเท่านั้น การพบกันครั้งแรกจึงไม่ต่างอะไรกับเสือสองตัวที่ลงมาเจอกันบนทางน้ำ
หากแต่เช้าวันถัดมากัมปนาทกลับพบว่ามี ดอกการเวก มาวางเอาไว้ที่ข้างหมอนของเขาอย่างไร้ที่มา กลิ่นของมันรวยรินชวนให้ถวิลหาบางอย่างที่เขาเองก็ไม่รู้ว่ามันคือสิ่งใด ทว่า ในตอนนั้นเองกัมปนาทกลับนึกขึ้นได้ว่า กลิ่นนี้เป็นกลิ่นเดียวกับที่มันตลบอบอวลอยู่ในบ้านของปริญวันนั้น
กลิ่น ที่ดูเหมือนจะมีแค่เขาเท่านั้นที่สัมผัสได้