ผู้สละโลก

หนังสือเรื่องนี้พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี ๒๕๒๐
ขณะนั้นข้าพเจ้าอายุ ๔๒ ปี
บัดนี้ข้าพเจ้าอายุุ ๘๐ ปีเศษแล้ว
ยิ่งอยู่ในโลกไปนานวัน
ข้าพเจ้ายิ่งมองเห็นโทษของโลก
ทั้งโลกคือสังคมมนุษย์
และโลกคือรูปขันธ์กล่าวคือร่างกายนี้มากขึ้น
ตามวันเวลาที่ล่วงไป

ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าใด
โลกคือร่างกายนี้ก็แสดงให้เห็นโทษมากขึ้นเท่านั้น

สมดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

" กายนี้มีทุกข์มาก มีโทษมาก
( พหุทุกฺโข โข อยํ กาโย พหุอาทีนโว) "

ในที่สุดเราทุกคนก็ต้องสละโลก คือร่างกายนี้ไป
อย่างที่พระรัฐบาลกล่าวว่า. ..
สัตว์โลกไม่มีสิ่งเป็นของของตน
จำตัองละทิ้งสิ่งทั้งปวงไป
( อสฺสโก โลโก สพฺพํ ปหาย คมนียํ) "

พระพุทธเจ้าเคยตรัสว่า

" เราบัญญัติโลก เหตุเกิดของโลก ความดับโลก

และข้อปฏิบัติให้ถึงความดับโลก

ในร่างกายอันมีประมาณวาหนึ่งนี้ ซึ่งมีสัญญาและมีใจครอง "
( โรหิตัสสสูตร)

ทรงแสดงอริยสัจ ๔
โดยยกเอาคำว่า " โลก " แทนคำว่า " ทุกข์ "
เพราะตรัสกับเทพบุตรผู้มีฤทธิ์เหาะสำรวจโลก

ขอท่านผู้อ่านพึงพิจารณาโลกตามความเป็นจริง
ก็จะได้มองเห็นคุณและโทษของโลก
เข้าไปเกี่ยวข้องกับโลกอย่างระมัดระวัง

เมื่อเห็นโทษแล้วจะได้มีปัญญาในการสลัดออก

อยู่ในโลกอย่างมีปัญญาเข้าใจโลก
ในที่สุดก็จะได้หลุดพ้นจากโลกไป
ไม่ต้องหวนกลับมาสู่โลกนี้อีก