รอยอดีตแห่งความทรงจำ

‘ใครน่ะ.. เขาอีกแล้ว คนนี้อีกแล้ว คุณเป็นใครคะ หันหน้ามาหน่อยได้มั้ยคะ คุณ..’
หญิงสาวสะดุ้งตื่นพร้อมกับผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนของเธอในเวลากลางดึกอย่างเช่นทุกคืน..

รุ่งขึ้น..
‘ไม่เจอ..หาไม่เจอเลย เป็นไปได้ยังไง ก็ตรงนี้นี่นา เราจำได้ว่าตรงนี้ วันนั้นเรามาเดินเลือกซื้อของตกแต่งบ้านแถวนี้ นี่ไงร้านนี้ที่เรามาเมื่ออาทิตย์ก่อน’
แล้วเธอก็เดินเข้าไปในร้าน..
“ขอโทษนะคะ เอ่อ ร้านขายของโบราณเล็กๆ ถัดไปหน่อย เขาปิดร้านมากี่วันแล้วคะ” หญิงสาวถามเจ้าของร้านที่เธอมาเดินเลือกซื้อของวันก่อนอย่างร้อนใจ
“อ้าว สวัสดีครับคุณนั่นเอง ร้านขายของโบราณ แถวนี้เหรอครับ ไม่มีนะครับ” เจ้าของร้านยิ้มให้และมองเธออย่างแปลกใจ
“ไม่มีได้ยังไงคะ วันก่อน วันเดียวกับที่ฉันมาซื้อของที่ร้านคุณน่ะค่ะ ฉันยังแวะไปซื้อของที่ร้านนั้นเลย ที่อยู่ถัดร้านคุณไปสองบล็อคน่ะค่ะ” น้ำเสียงเธอเริ่มร้อนรนมากขึ้น
“ไม่มีจริงๆ ครับ บล็อคที่คุณว่าก็ปิดไว้นานแล้ว เจ้าของตึกเขาไปต่างประเทศน่ะครับ ไม่ได้มีใครมาเช่าเปิดร้านอะไร ผมว่าคุณคงจำผิด”
“แต่ว่า...เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” แปลกมาก แปลกจริงๆ ฉันไม่ได้แวะไปที่ไหนเลย ฉันมาแค่ที่นี่..
แล้วเธอก็ไปยืนอยู่หน้าตึกบล็อคที่เธอจำได้ว่าวันนั้น วันที่เธอมา มันมีป้ายไฟของร้านสีม่วงเรืองแสงสะดุดตา ชื่อว่า ‘Memories’ จนเธออดที่จะเดินเข้าไปในร้านไม่ได้ แต่มาวันนี้ทุกอย่างกลับว่างเปล่า ตัวตึกมีประตูเหล็กปิดสนิท ไม่มีร่องรอยป้ายไฟของร้านที่ว่าเลย..แล้วเธอก็กำแหวนที่สร้อยภายใต้เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีเหลืองอ่อนซึ่งติดกระดุมจนถึงเม็ดบนสุด..ไว้แน่น
‘ทำไมนะ ตั้งแต่ได้แหวนและสร้อยเส้นนี้มาก็ฝันประหลาดๆ ซ้ำๆ กันมาตลอด ฝันเห็นสวนกุหลาบสีเหลือง ดอกไม้โปรดของฉัน และที่แปลงกุหลาบนั่นจะเห็นผู้ชายคนนึงอยู่เสมอ เขาคอยดูแลสวนนั่น แต่ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขาเลย เห็นแต่ด้านหลังตลอด รูปศีรษะแบบนั้น แผ่นหลังแบบนั้น ฉันเห็นจนจำได้แม่น..นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่..’


ความทรงจำ คำอธิษฐาน คำสัญญา..ในอดีต
เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง
กลับมีเพียง ‘หนึ่งเดียว’ เท่านั้นที่จำได้
จะให้ทำอย่างไร..ในเมื่ออะไร อะไร
ก็ ‘ไม่อาจ’ เหมือนเดิม
********
หญิงร้ายผมยังพอรับได้ แต่หญิง ‘แพศยา’ ผมรับไม่ไหว! เดี๋ยวไปยั่วทางนั้นที มาอ่อนตรงนี้ที ผมรังเกียจ!
คนอย่างคุณไม่มีวันรับรู้ถึง ‘หัวใจ’ ของฉัน คุณมันก็แค่คนมักมาก เห็นผู้หญิงเป็นที่ระบายความใคร่!

คุณมันก็แค่ ‘เหมือน’ แต่ไม่ใช่! ฉันเกลียดคุณ เกลียดคุณที่สุด!
คุณเป็น ‘ของผม’ ผมไม่ให้คุณไปไหน ได้โปรด..

นิยายโรแมนติกดราม่า ที่ ‘แรง’ และ ‘เข้มข้น’ ที่สุดเท่าที่เคยเขียน ณ ปัจจุบัน
เป็นภาคต่อ ‘ความทรงจำสีจาง’ ชาติแรก
และเป็นชาติที่สองของ ‘นิยายไตรภาค’ สามชาติห้าเรื่อง


****************
สำหรับนักอ่านที่เคยอ่าน Series ชุด ‘รัก..เท่านั้น’ ชาติที่สามมาแล้ว กระซิบว่า..
‘เขตแดน’ คือ ‘ลาวา’ ใน ‘ลาวาร้อนรัก’
‘หมอศรุต’ คือ ‘ภูผา’ ใน ‘ดอกไม้ของภูผา’
‘แม้นวาด’ คือ ‘หนูสร้อย&หนูสิ’ ใน ‘ดอกไม้ของภูผา’ และ ‘ลาวาร้อนรัก’
‘หมอต้นกล้า’ คือ ‘กระดุมเงิน’ ใน ‘ใจภักดิ์ธารา’
‘มีนชญา’ คือ ‘ธารา’ ใน ‘ใจภักดิ์ธารา’

**นิยายไตรภาค สามชาติ ห้าเรื่อง** ประกอบไปด้วย
‘ความทรงจำสีจาง’ ชาติแรก
‘รอยอดีตแห่งความทรงจำ’ ชาติที่สอง
‘Series ชุด รัก..เท่านั้น (ดอกไม้ของภูผา, ลาวาร้อนรัก, ใจภักดิ์ธารา)’ ชาติที่สาม