รักร้าย ณ ไร่รัก

“อยากให้เอยกลายเป็นเนยหวานๆ เลี่ยนๆ ซะเดี๋ยวนี้ พี่จะกัดกินไม่ให้เหลือซาก”

----------------------------

“มีของแลกเปลี่ยนไหมล่ะ อย่าเพิ่งหลับสิเอย ตอบพี่มาก่อน” เขายื่นมือไปเขย่าแขนเพื่อเรียกสติของเธอให้กลับมา
เธอปัดมือเขาออกอย่างหวงตัว เขม่นมองอย่างไม่พอใจ
“พ่อฉันเป็นผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ลุงฉันเป็นผู้บัญชาการกองทัพไทย ในตัวฉันฝังเวอริชิพเอาไว้ สัญญาณดาวเทียมทุกดวงสามารถตรวจสอบฉันได้ตลอดเวลาแม้จะอยู่ในป่าอเมซอน ฉะนั้น!..” เธอขึ้นเสียงขู่ พยายามจะลุกขึ้น แต่ลุกแล้วเหมือนโลกหมุนได้ จึงนั่งลงไปใหม่และชี้นิ้วใส่เขาแทนอย่างยากลำบาก “ถ้าไม่อยากถูกขังลืม อย่ามายุ่งกับฉัน”
โถๆๆ แม่เจ้าประคุณ ท่องมาเป็นสคริปท์เลยนะ ถ้าไม่รู้ประวัติมาก่อนหลงเชื่อไปแล้วนะเนี่ย หึๆๆ... เขามองคนที่เริ่มเข้าสู่นิทรา ไม่นานก็ได้ยินเสียงหายใจเข้าออกสม่ำเสมอของเธอ