อสูรสองหัวใจ เล่ม 3 (จบ)

“คุณมาที่นี่ทำไมมิทราบ แล้วรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่” เธอพยายามบังคับน้ำเสียงไม่ให้สั่น มองหน้าเขานิ่ง
“เธอจะแต่งงานกับมันไม่ได้นะ ฉันไม่ยอม”
อูโก้พูดเสียงเข้ม ใบหน้าของเขาแข็งกระด้างและบึ้งตึง กรามทั้งสองข้างขบกันแน่น ยิ่งเห็นเธอสวมชุดเจ้าสาวที่สวยจับจิตจับใจ แรงโทสะยิ่งโหมหนัก
“คุณไม่ยอมก็เรื่องของคุณ ไม่เกี่ยวกับฉัน เพราะคนที่แต่งงานคือฉันไม่ใช่คุณ” ภัทรนันท์ตอบกลับทันควัน เชิดหน้าใส่ชายหนุ่มร่างสูง
“แต่เธอเป็นเมียของฉัน แล้วเธอจะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง ฉันไม่ยอมเด็ดขาด”
“ฉันเป็นเมียของคุณตอนไหนมิทราบ ฉันจำได้ว่าฉันเป็นแค่สัตว์เลี้ยงที่คุณอยากจะสมสู่เท่านั้น คุณไม่เคยยกย่องฉันเป็นเมีย แล้วมันก็จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป” เธอยังจำทุกความเจ็บปวดได้ดีไม่มีลืม
“เธอเป็นเมียของฉันทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน หรืออยากจะให้ทวนความจำว่าฉันทำยังไง ท่าไหนไหมล่ะ อูโก้จัดให้รับรองซ่านทรวง” เขาเอ่ยเสียงจริงจัง ก้าวมาหาร่างงาม เธอถอยหลังหนีก้าวต่อก้าว จนเดินไปขนกับกำแพงห้อง
“ฉันไม่มีเวลามาเถียงเรื่องไร้สาระกับคุณแล้วกรุณาถอยห่างตัวฉันด้วย อีกเดี๋ยวสามีในอนาคตของฉันจะมาแล้ว ฉันไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด” เธอบอกชายตัวโตที่ทำท่าคุกคามตน กระแสเสียงที่ดังออกไป สั่นจากความกลัว
“เสียใจ” เขาเน้นเสียง “เธอไม่มีวันได้แต่งงานกับมันผู้ ชายที่จะเป็นเจ้าบ่าวของเธอมีเพียงฉันคนเดียวเท่านั้น”
พูดจบ อูโก้ก็ก้าวเท้าไปหาเธอ ขณะเดียวกันก็ล้วงหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกง เธอ
เห็นท่าไม่ดีตั้งใจจะตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แต่ช้ากว่ามือใหญ่ที่นำผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นมาปิดทับกึ่งปากกึ่งจมูกของตน ภัทรนันท์ดิ้นรนชั่วครู่ ร่างสวยก็อ่อนแรง ดวงตาปิดสนิท สติของเธอดับวูบ
เขารีบช้อนอุ้มร่างว่าที่เจ้าสาวขึ้นสูง ก่อนจะเดินก้าวออกไปจากร้านทันที ไม่สนใจพนักงานในร้านที่พากันแตกตื่น เมื่อเห็นว่าที่เจ้าบ่าว อุ้มภัทรนันท์ที่หมดสติขึ้นไปยังรถแท็กซี่ที่จอดรออยู่หน้าร้าน
งานนี้มีฉุด...เจ้าบ่าวของภัทรนันท์มีชื่อว่า อูโก้ กัลเซลโล คนเดียวเท่านั้น ชายอื่นอย่างได้หวัง หมดสิทธิ์ตั้งแต่เริ่มคิด