เทพบุตรหัวใจมหากาฬ

“เธอไปนอนกับมันมาใช่ไหม? ฉันคนเดียวไม่พอสำหรับเธอหรือไง?”
เสียงเข้มตะคอกถามสาวร่างสวยที่เขาเพิ่งเหวี่ยงลงไปบนเตียง เกิดมาเขาไม่เคยอยากฆ่าใครเท่าผู้หญิงตรงหน้ามาก่อนเลย ทว่าความรักที่มีต่อเธอนั้นมีมากกว่าที่เขาจะลงมือทำดังใจคิด
“แล้วถ้าใช่ คุณจะทำไมฉัน ทีคุณไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ฉันยังไม่เคยว่าเลยสักคำ” วราลีตอบโต้กลับอย่างไม่เกรงกลัว ทั้งๆ ที่ในใจรู้สึกหวั่นๆ ไม่น้อยกับหน้าตาและท่าทางของเขา
“อ๋อ!!...” เขาลากเสียงยาว “เธอเอาคืนฉันอย่างนั้นสิ?”
“ก็แล้วแต่จะคิด ฉันห้ามความคิดคุณไม่ได้หรอก”
พูดจบก็วาดลำขาเพื่อลงจากเตียง ทว่ามือใหญ่กลับจับหัวไหล่ของเธอเอาไว้แน่น ก่อนจะจับร่างสาวกดลงไปนอนราบบนที่นอน
“เธอกล้ามากนะที่ทำกับฉันแบบนี้ เสี้ยนมากใช่ไหมถึงได้ต้องให้ผู้ชายคนอื่นมาระบายความใคร่ให้” เขากัดฟันพูด คร่อมร่างสาวเอาไว้ด้วยท่าทางคุกคาม
“มันจะแปลกอะไรที่ผู้หญิงอย่างฉันจะให้ผู้ชายคนอื่นระบายความใคร่ให้ไม่ได้ ในเมื่อคุณก็ไม่เคยหยุดอยู่กับฉันคนเดียวอยู่แล้ว ถือว่าเราหายกันก็แล้วกัน”
เธอพูดอย่างไม่ใส่ใจ ไม่คิดจะอธิบายให้ผู้ชายที่อยู่ในอารมณ์โกรธ ปะปนกับความหึงหวงได้รับรู้ความเป็นจริง ในเมื่อเขาคิดอย่างไรก็ให้เขาคิดเช่นนั้นตามใจชอบ
“อย่าหวังว่าจะไปจากฉันง่ายๆ ลืมแล้วหรือว่าเธออยู่กับฉันเพราะอะไร ในเมื่อเธอร่านมากถึงขนาดมีฉันคนเดียวไม่พอ ฉันก็จะสนองเธอให้เป็นสามเท่า เอาให้ลืมรสชาติครั้งนี้ไม่ลงเลย แควกๆๆ...”
“กรี๊ดดดดดดด ไม่นะ ไม่”
สิ้นเสียงใหญ่เสียงหวีดร้องของเธอก็ตามมา เสื้อผ้าตัวสวยราคาแพงของเธอถูกกระชากออกจากร่างด้วยมือใหญ่ของเฟอเดอริโก จนมันขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก่อนที่เกมรักเกมสวาทจะเริ่มต้นขึ้น...