อัลฟ่าบนโต๊ะอาหาร

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป มีการใช้ความรุนแรง มีการบังคับจิตใจและร่างกาย มีการทำร้ายร่างกาย ตัวละครการใช้คำหยาบคายและมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้คนและสถานที่เป็นเพียงสิ่งสมมุติไม่มีจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

"ผมคิดมาตลอดเลยนะว่าเราจะอยู่ด้วยกันได้ ถึงพี่จะใจร้ายไปบ้าง แค่สำหรับผม พี่คือคนสำคัญที่สุดของผมเลยรู้ไหม"
"ทั้งที่ผมให้ใจกับพี่ไปขนาดนั้น แล้วทำไม? ทำไมถึงเอาผมไปขายล่ะครับ"
"ไม่ใช่นะ! กูไม่รู้เรื่องอะไรเลย กูเพิ่งจะรู้เรื่องก็ตอนที่กูตื่น ฮึกกก กล้า มึงไม่เชื่อกูหรอ?"
"แล้วทำไมผมจะต้องเชื่อคุณด้วยล่ะ? พวกคุณเป็นแม่ลูกกันไม่ใช่หรือไง ส่วนผมเป็นใคร? เป็นเมีย? เป็นลูกสะใภ้? เป็นคนใช้? "
"ตั้งแต่วันแรกพวกคุณก็ไม่ได้ปฏิบัติกับผมดีๆ เลยสักคนไม่ใช่หรอ?"
"กะ กล้า แต่กูรักมึงนะ"
"หึ! อุบ! ฮ่าๆๆ รักหรอ? มึงนี่นะ จะรักกู?!"
เจตที่เห็นต้นกล้าหัวเราะใส่ก็ถึงกับไปไม่เป็นได้แต่ยืนอึ้งมองมาที่ต้นกล้าราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง
"คนรักกันเขาไม่ทำแบบนี้กันหรอก! สิ่งที่พวกมึงทำมันเห็นแก่ตัว! "