พี่ชายที่แสนรัก

ตลอดเวลาสิบห้าหนาวที่ผ่านมาข้ามีความสุขเหลือเกิน กับชีวิตของคุณหนูเล็กของตระกูลต้วน มีนามว่าต้วนเยว่ชิง มีพี่ชายสองคนคือพี่ใหญ่ที่มีนามว่าต้วนหลี่ซือและพี่รองที่มีนามว่าต้วนหลี่หมิง ที่ต่างก็ดูแลเอาใจใส่น้องสาวคนเล็กเช่นข้ามาตลอด ต้องการสิ่งใดพี่ชายทั้งสองไม่เคยขัดข้าเป็นแก้วตาดวงใจของคนในจวนต้วนที่สมาชิกล้วนแล้วแต่เป็นบุรุษ บิดาของข้าคือท่านเสนาบดีต้วนชิงเหยา เขาเป็นเสนาบดีการคลัง ส่วนพี่ใหญ่คือขุนนางกรมการคลังที่อยู่ในสังกัดของท่านพ่อ อีกคนที่คือพี่รองและพี่รองนั้นเป็นองครักษ์เสื้อแพร เขามีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยในวังหลวงและทำงานที่ได้รับมอบหมายขึ้นตรงต่อฮ่องเต้ เขาเป็นยอดฝีมือที่ฝึกยุทธ์มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เขาบอกเยว่ชิงมาเสมอตั้งแต่เด็กแล้วว่าความฝันของเขาคือการได้เป็นองครักษ์เสื้อแพร และวันหนึ่งเขาก็ได้รับการคัดเลือกให้เป็นองครักษ์ขั้นหนึ่งสมดังที่ตั้งใจด้วยคะแนนที่สูงลิ่ว ทำให้ได้รับการเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาไม่นานนัก หลังจากได้เข้ารับราชการ ให้มีฐานะหัวหน้าหน่วยย่อยหน่วยหนึ่งในหน่วยองครักษ์ เยว่ชิงดีใจกับพี่รองของนางยิ่งนัก นางรักพี่รองและสนิทกับพี่รองที่สุด พี่รองนั้นเอาอกเอาใจเย่วชิงดังองค์หญิงน้อยของเขา และความผูกพันต่อกันนั้นมีมากเพราะมีวัยที่ใกล้เคียงกันกว่าพี่ใหญ่ที่มีวัยห่างกับเยว่ชิงถึงสิบหนาว



นางต้องการสิ่งใดพี่รองก็จะหามาให้นางให้ได้ ชีวิตในจวนตระกูลต้วนของเย่วชิงจึงมีแต่ความสุขเพราะได้รับการเป็นที่รักมาตลอดตั้งแต่จำความได้จนเติบโตขึ้นสู่รุ่นสาวและเพิ่งจะผ่านพิธีปักปิ่นมาเพียงไม่นาน และนางนั้นคือดวงใจของทั้งพี่ใหญ่และพี่รองที่ตอนนี้กลายเป็นหนุุ่มเต็มตัว พวกเขามีวัยยี่ห้าและสิบเก้าหนาวตามลำดับ และเย่วชิงนั้นเหมือนเป็นไข่ในหินของทั้งสอง จึงทำให้บุรุษที่พึงใจนางหลายๆคน ยังไม่สามารถฝ่าด่านพี่ชายทั้งสองเข้ามาได้ เพราะพี่ชายต่างก็หวงน้องสาวคนนี้มากไม่ต่างกัน โดยเฉพาะพี่รองของนาง



แต่แล้ววันหนึ่งข่าวร้ายก็เดินทางมาถึงในรูปแบบของอดีตฮูหยินที่หายสาปสูญไปนานแล้ว และชีวิตของเยว่ชิงก็เปลี่ยนแปรไปอย่างสิ้นเชิง……