ใต้อาณัติเมฆคินทร์

ปึก!

บ้าเอ๊ย...

ลู่ไป๋สบถในใจอย่างหัวเสียเพราะในจังหวะที่เขามัวแต่ยืนใจลอยดันถูกผู้หญิงคนเดิมเบียดจนเสียหลักล้มออกมาจากแถว เปลือกตาสีไข่ไก่ปิดลงชั่วครู่เพื่อควบคุมอารมณ์เดือดดาลของตัวเองพลางตวัดสายตาไปมองตัวต้นเหตุ

"ฉิบหายแล้วสิ"

แว่วเสียงกระซิบกระซาบกันอยู่ข้างหลัง ดึงความสนใจของคนที่ยังคงนั่งก้นคะมำพื้นอยู่ให้เหลือบไปมอง ทุกคนมีท่าทางประหม่าอย่างเห็นได้ชัด และนั่นมันทำให้หลิวลู่ไป๋รู้สึกหวาดหวั่นไปตามๆ กัน

ความรู้สึกที่ว่ามีใครบางคนกำลังจ้องมองมาจากด้านหลัง แม้มันจะน่าขนลุกแต่ก็อยากกระหวัดหน้าไปมอง

ทว่า...

แววตาที่เคยแข็งกร้าวพลันวูบไหวไปชั่วขณะ ราวกับเวลาและผู้คนรอบข้างหยุดนิ่งเมื่อเขาหันไปเห็นว่าคนๆ นั้นคือผู้ชายที่ตัวสูงใหญ่ใบหน้าเรียบนิ่ง นัยน์ตาสีอ่อนไร้ซึ่งความรู้สึก

ไร้ซึ่งความยินดียินร้าย

คนนั้นคือ...เมฆคินทร์ อดีตคนรักที่หลิวลู่ไป๋ไม่เคยลืมได้

_________________________________________

"ก็รู้ตัวนี่ว่าตัวเองเป็นของเก่าทำไมไม่หัดเจียมตัวบ้างล่ะ"

"หึ หลังจากนี้ของเก่าอาจจะไม่ใช่ฉันก็ได้นะ เมียนายน่ะ...ยังไม่รู้เรื่องของฉันกับนายล่ะสิ"
_________________________________________

ถึงนักอ่านที่รัก...

ในนิยายอาจมีประเด็นที่อาจทำให้คนอ่านรู้สึกไม่ดี หรืออาจมองว่าตัวละครไม่มีเหตุผล เเต่เราอยากให้ทุกคนมอง...ว่าบางทีเราก็ไม่จำเป็นต้องไปหาเหตุผลกับมัน เพราะเดิมทีเราก็ไม่สามารถเข้าใจทุกคนได้อยู่เเล้วเนอะ

เหมือนทุกเรื่องที่ผ่านมา เราเป็นคนทำเองทุกอย่าง อาจจะมีคำผิด คำพิมพ์ตกเล็ดลอดออกมาให้เห็นบ้าง เราต้องขออภัยด้วยนะคะ

ทั้งนี้หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ หวังว่าเรื่องราวของเมฆคินทร์เเละหลิวลู่ไป๋จะสามารถเเทรกซึมเข้าไปอยู่ในใจของใครสักคนนะคะ


Trigger warning

BDSM : รสนิยมทางเพศเเบบหนึ่งซึ่งมาจากการตกลงปลงใจ , Masochism : ชื่นชอบความเจ็บปวดหว่างมีเพศสัมพันธ์ , Toxic relationship : ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ , Torture : การทารุณ ทรมาน , Blood : มีเลือด