เป็นแค่เมียที่ช้ำรัก

“พิมพ์ทนไม่ไหวแล้ว ผู้หญิงคนนั้นคิดจะทำร้ายลูก วันนี้เขามาหาปุณณ์ที่โรงเรียน เพราะพี่คนเดียว ทำให้พิมพ์และลูกต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้”
“พิมพ์...พี่ขอโทษ" ภัทรสวมกอดภรรยาและลูกเอาไว้แน่น “พี่ขอโทษที่ปกป้องพิมพ์และลูกไม่ได้”
“พิมพ์จะพาลูกกลับไปอยู่กับพ่อแม่” อย่างน้อยๆ บิดาของเธอก็เคยทำงานเป็นสายสืบมาก่อน ถึงเวลาแล้วที่จะบอกเรื่องนี้ให้บิดาของเธอรับรู้ ลำพังแค่เธอถูกรังควานยังพอทนได้ แต่นี่ลามมาถึงลูก เธอไม่ยอมให้แก้วตาดวงใจเธอได้รับอันตรายแน่นอน “เพราะอยู่ที่นี่พิมพ์และลูกไม่ปลอดภัย”
“พี่จะไปอยู่กับพิมพ์ด้วย พี่เป็นห่วงพิมพ์และลูก พี่จะไม่ยอมให้ใครมาทำอันตรายพิมพ์และปุณณ์ได้”
“พี่ภัทรอยู่บ้านหลังนี้เถอะค่ะ ยิ่งเราอยู่ด้วยกัน ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ่งแค้น และหาทางทำร้ายพิมพ์และลูกอีก”
“เป็นเพราะพี่คนเดียว พี่มันเลว ทำให้พิมพ์และลูกต้องอยู่ในอันตรายแบบนี้”
“ใช่ค่ะ มันเป็นเพราะพี่คนเดียว” พิมพ์ประภาพูดใส่หน้าสามี ก่อนจะพาลูกชายขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน เพื่อเก็บเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็น ก่อนจะขับรถออกจากบ้านในช่วงหกโมงเย็นของวันเดียวกัน