ขอให้ข้าและเจ้าได้รักกัน เล่ม 2 (จบ)

ในวังหลวงอันโอฬาร อำนาจเป็นสิ่งที่หล่อหลอมทุกชีวิตให้ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เยว่หลานก้าวเข้าสู่วังหลังโดยรู้ดีว่ามันคือสนามรบที่ไร้ซึ่งความเมตตา นางวางหมากทุกก้าว ใช้ปัญญาเป็นอาวุธ ใช้หัวใจเป็นเครื่องสังเวย เพื่อยืนหยัดอยู่เหนือผู้ใด

ทว่า... ในเกมแห่งอำนาจนี้ นางลืมไปว่า มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่อาจควบคุมได้

ความรัก

ฮ่องเต้ผู้เป็นดั่งจักรวาลของแผ่นดิน ผู้ทรงอำนาจเหนือทุกชีวิต กลับมิอาจหลีกหนีโชคชะตาที่นางขีดเขียน แม้พระองค์จะทรงล่วงรู้ถึงแผนการ แม้จะทรงหวาดระแวงและเฝ้าระวัง แต่น่าเสียดาย แม้แต่พระองค์เอง ก็ยังมิอาจตัดใจจากนางได้

สุดท้ายแล้ว ความรักของพวกเขาจะนำไปสู่จุดจบอันงดงาม หรือเป็นเพียงเถ้าธุลีที่ล่องลอยไปตามสายลม?

"หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ข้าและเจ้าได้รักกัน โดยไม่ต้องมีบัลลังก์หรืออำนาจใดมาเป็นพันธนาการ"