ดรุณหนุ่มแห่งหอชมจันทร์

กิจการที่ใหญ่โตมีเท่าไหร่ทุ่มหมดหน้าตักแทบล้มละลายเขาคือเถ้าแก่ไป่ฮั่วเจ้าของกิจการหอชมจันทร์เขาจะกู้วิกฤตหอชมจันทร์ได้อย่างไรใครจะมาเป็นหุ้นส่วนให้หอชมจันทร์ดำเนินกิจการต่อไปได้ใครกันนะ
แนะนำตัวละคร
ไป่ฮั่ว เขาคือนักหัวการค้าชอบลงทุนกับกิจการที่ใหญ่โตมีเท่าไหร่ทุ่มหมดหน้าตักแทบล้มละลายเขาคือเถ้าแก่ไป่ฮั่วเจ้าของกิจการหอชมจันทร์เขาจะกู้วิกฤตหอชมจันทร์ได้อย่างไรใครจะมาเป็นหุ้นส่วนให้หอชมจันทร์ดำเนินกิจ การต่อไปได้และเป็นดรุณหนุ่มที่ชอบเลี่ยงๆ ทุกอย่างที่ทำให้ขาดทุน
ซ่านจื่อ ดรุณหนุ่มผู้นี้มีนามว่า ซ่านจื่อ คำว่าซ่านความหมายในภาษาจีนแปลว่า พัด ดังนั้นชื่อของเขาจึงมีคำว่าพัดอยู่ด้วยซ่านจื่อจะพกพัดติดตัวตลอดเวลาหรือว่านั่นคือของวิเศษของเขากันนะเขาเดินทางไปทั่วใต้หล้ารู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจหรือน่าตื่นเต้นจึงเสาะแสวงหาที่อยู่และฐานที่มั่นให้เขาได้ลงหลักปักฐานกว่าจะสำเร็จไม่ใช่เรื่องง่าย
ซุนคง เขาเป็นนักกวีที่เลื่องชื่อใครที่ไม่รู้จักเขาถือว่าไม่เคยอ่านบทกวีเขาท่องยุทธภพขึ้นเหนือ ลงใต้ ออก ตก ไปเพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองต่อมาลำพังชื่อเสียงของเขาคงไม่พอเขาอยากเป็นปรมาจารย์ด้านบทกวีเขาจึงเดินทางเข้าเมืองเขาจะเป็นนักบทกวีได้หรือไม่และนั่นไม่ใช่บทสรุปเขาต้องพบกับสหายแปลกหน้าซึ่งไม่เคยพบกันมาก่อนเขาจะหลงเหลือความเป็นตัวเองอยู่หรือไม่แล้วไปพบกัน
ปี้เย่ เป็นบัณฑิตที่ใครก็ต้องกล่าวถึงเขาเก่งมากเลยทีเดียวแต่ชีวิตเขาไม่ได้ง่ายเลยปี้เย่บัณฑิตหนุ่มผู้ที่หลงใหลในการศึกษาอ่านตำราจนเขาหาว่าบ้าหมกหมุ่นอยู่แต่กับความคิดที่เป็นทฤษฎีมากกว่าปฎิบัติมักใช้สมองมากกว่าแรงกายดูเหมือนอ่อนต่อโลกแต่ไม่ใช่เลยเขาคนนี้เก็บรายละเอียดทุกอย่างอย่าได้ประมาทเขาเชียว