หนี้รักที่ท่านอ๋องเกลียดชัง

เปาเหยามีความคิดที่จะปีนต้นไม้เล่นในเวลานี้เหตุเพราะนางกำลังคิดถึงวัยเด็กอยู่นั่นเอง เปาเหยาเริ่มปีนป่ายขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่ตรงหน้าทันควัน
“คุณหนูท่านอย่าทำเช่นนั้นเลย จะอันตรายเอาได้นะเจ้าคะ”
หลิวหยางมีความรู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจ เปาเหยารับรู้ได้จากน้ำเสียงบวกกับคำพูด
“เจ้าอย่าได้ห่วงข้าเหมือนข้าเป็นเด็กๆ ไปได้เลยนะเพราะข้าไม่ใช่เด็กแล้ว”
เปาเหยารู้ดีถึงความห่วงใยที่หลิวหยาง พี่เลี้ยงที่ท่านอ๋องฝูโจจัดหามาให้มีต่อนาง
“ถึงแม้ว่าคุณหนูจะโตแล้วจริงๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพลัดตกลงมาจากต้นไม้ไม่ได้นี่เจ้าคะ”
หลิวหยางยังไม่หยุดที่จะแสดงความคิดเห็นออกไป…
“นี่เจ้าคิดจะแช่งให้ข้าตกจากต้นไม้ใช่หรือไม่ ข้าจะได้เลิกปีนต้นไม้?”
น้ำเสียงที่เปาเหยาตั้งคำถามกับหลิวหยางอาจจะดูเหมือนจริงจังแต่จริงๆ จงใจหาเรื่องหาราวมากกว่า
“ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้นกับคุณหนูเลย เพียงแต่ข้าเป็นห่วงจริงๆ”
“ข้ารู้อยู่หรอก ข้าแค่อยากหยอกเฉยๆ”
เปาเหยาพูดกับหลิวหยางด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
“เดี๋ยวข้าจะลงเลยล่ะกัน”
“คุณหนูระวังๆ ด้วยนะเจ้าคะ”
เปาเหยาสามารถสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่ดูพะวงของหลิวหยาง
ในทันทีทันใดท่านอ๋องฝูโจมีความหวาดวิตกว่าเปาเหยาจะพลัดตกจากต้นไม้หรือไม่ เขาจึงได้วิ่งเข้าไปรับร่างงามระหงที่เพิ่งก้าวเท้าลงสู่พื้นดินทั้งสีหน้าหวั่นกลัว…
บัดนี้เปาเหยาได้มาอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของบุรุษเช่นท่านอ๋องฝูโจที่แลดูองอาจและสง่าผ่าเผย…
“เจ้าไม่เคยระวังตัวบ้างเลย จะให้ข้าคอยช่วยเจ้าอยู่ตลอดเลยหรือไง?”
บุรุษรูปงามออกอาการไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก
“ข้าไม่ได้ขอร้องให้ท่านอ๋องมาช่วยข้าสักหน่อย”
เปาเหยายังสามารถพูดจาเช่นนั้นได้อย่างหน้าตาเฉย ท่านอ๋องฝูโจครุ่นคิด
ท่านอ๋องฝูโจเริ่มย่างเท้าที่บ่งบอกว่ามุ่งตรงหาเปาเหยา มีหรือที่นางจะไม่เร่งก้าวถอยหลังด้วยสีหน้าตื่นกลัวระคนสับสนงงงวย
ทำให้จื่อหาวที่ยืนอยู่ข้างๆ หลิวหยางรีบหันหน้าไปมองหลิวหยาง แล้วทั้งสองเดินออกไปอย่างรู้ๆ กัน
เวลานี้ท่านอ๋องฝูโจมีแววตาหวานเยิ้มพลางนำปากใหญ่เข้าประกบปากเล็ก
ท่านอ๋องฝูโจดูดปากของเปาเหยาอย่างหนำใจ
“นี่แหละวิธีทำโทษของข้า”
บุรุษที่มีความองอาจและสง่าผ่าเผยอย่างท่านอ๋องฝูโจพูด แต่เปาเหยาสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อได้ยิน
เปาเหยาไม่มองสบตากับท่านอ๋องฝูโจแม้ว่าเขายังจับจ้องนางไม่เลิก
อีกทั้งมือใหญ่ทั้งสองข้างของเขายังคงจับอยู่ที่สะเอวของนาง
จู่ๆ มือใหญ่ข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าและเส้นผมของนาง