สามีไม่คิดรัก

บท "ภรรยาแสนรัก" มันก็เป็นเพียงแค่ละครฉากหนึ่งที่เขาเสนอให้เธอแสดงก็เท่านั้น

ใครจะไปคิดว่าคุณชายวุฒิภัทรที่ดูจะรักครอบครัวมากลับหลังทำตัวโสมมมากแค่ไหน แค่คลำไปไม่มีหางก็เอาหมด
โฉมสิริ.

หญิงสาวที่ยอมแต่งงานกับ เขา.. ตามคำขอของผู้ใหญ่ ถึงจะทดเรื่องผลประโยชน์ในการแต่งงานครั้งนี้ไว้ในใจ ทว่าหัวใจเจ้ากรรมก็เผลอคิดไปไกลเกินบทยาทที่เขากำหนดให้

'ไหนๆ ตอนนี้เธอก็รับบทเป็นภรรยาของฉันแล้ว เธอก็ควรจะทำหน้าที่นั้นให้มันดีเสียหน่อยนะ'

'เพราะโฉมไม่รู้ว่าคุณโปรดจะอนุญาตให้โฉมเล่นบทภรรยาได้จริงจังถึงเพียงไหน กลัวทำไปแล้วไม่ถูกใจ คุณจะมาหักข้อตกลงของเราทิ้งเสียมากกว่า'

_________________________________________________

วุฒิภัทร.

'ทำๆ ไปเถอะเอาให้มันแนบเนียนก็พอ เพราะเมื่อไหร่ที่คุณปู่ยกทรัพย์สินทั้งหมดให้กับฉัน ร้อยล้านนั่นฉันจะคิดซะว่ามันเป็นเพียงแค่เศษเงินก็แล้วกัน'

ใครจะไปคิดว่าคุณชายพุฒิภัทรที่ดูจะรักครอบครัวมากลับหลังทำตัวโสมมมากแค่ไหน แค่คลำไปไม่มีหางก็เอาหมด



โปรย.

"แหม..! ดูสิ คุณโฉมเธอน่าอิจฉาเสียปานไหน เดินไปทางไหนก็มีคุณโปรดคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง"

เสียงหญิงสาวในงานดังแว่วเข้ามาในหูของโฉมสิริแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร โฉมสิริยืดตัวขึ้นเล็กน้อยพร้อมริมฝีปากยังคงแต้มรอยยิ้มละมุนละไม ปั้นสีหน้าให้สง่างามที่สุด

"ยิ่งไปกว่านั้นคุณโปรดเขายังไม่เคยมีข่าวนอกลู่นอกทางเลยสักครั้ง ดูสิ ได้เป็นภรรยาของคุณโปรดน่ะ น่าอิจฉาขนาดไหน"

ภายใต้รอยยิ้มอ่อนหวานที่จุดขึ้นบนเรียวปาก พาให้โฉมสิริกลับรู้สึกขบขันเสียจนแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ คนภายนอกมองเข้ามา เห็นแต่เพียงภาพลักษณ์ที่แสนเพียบพร้อมของสามีเธอ ชายผู้เป็นดั่งอุดมคติของหญิงสาวทั้งเมือง ภาพของวุฒิภัทรที่แสนอบอุ่น อ่อนโยน ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว จนใครต่อใครต่างพากันอิจฉา

ใครจะไปคิดว่าคุณชายวุฒิภัทรที่ดูจะรักครอบครัวมากนั้น ลับหลังทำตัวโสมมมากแค่ไหน แค่คลำไปไม่มีหางก็เอาหมด