Just a sister แค่น้องสาว

การบูรเป็นผู้หญิงน่ารัก อันนี้เป็นธรรมไม่ปฏิเสธ โดยเฉพาะวันนี้เธอดูสดใสเปล่งประกายกว่าทุกวัน ทำให้เขาเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่า เธอไม่ใช่เด็กม.ห้าที่เขาเจอวันนั้นอีกแล้ว
"พี่ชายใหญ่"
หญิงสาวกระโดดเข้ามากอดเขา กอดแน่นเสียจนทักซิโด้เขายับยู่ เป็นธรรมตกใจแต่ไม่ประหลาดใจ เพราะอย่างที่บอกไปว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาและเธอเจอะเจอกัน และก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขารับรู้ความในใจของเธอ
"กอดหนูได้ไหมคะ"

เธอพูดเสียงค่อยเสียงหวาน ดวงตาฉ่ำน้ำช้อนมองเขาออดอ้อน พวงแก้มของเธอสุกปลั่งเป็นสีชมพูวาวใส รับกันดีกับคางนิด และปากหน่อย

"พี่บอกแล้วใช่ไหม ว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับเรา"

การบูรกอดเขาแน่นขึ้นแล้วแนบใบหน้านุ่มนิ่มกับแผ่นอกของเขา เธอบ่นอู้อี้

"ไม่ได้คิดก็ไม่เป็นไร ขอแค่ให้หนูได้ใกล้ชิดกับพี่ชายใหญ่ก็พอ"

"พูดแบบนี้ไม่ดีนะ รู้ไหม"

เป็นธรรมพูดน้ำเสียงติดจะติติงเด็กสาวนิดหนึ่ง แต่ก็ว่าได้ไม่เต็มปาก ใจเขามันชักหวิว

"ไม่ดีตรงไหน ก็หนูอยากเป็นของพี่นี่"

"การบูร" คราวนี้เขาเน้นน้ำเสียง

เธอกอดเขาอยู่และรู้ได้ว่าเขากำลังมองเธอ การบูรดูดซับกลิ่นหอมและสัมผัสจากผู้เป็นสามีของเธอเต็มที่ ทำไมล่ะ เธอไม่ได้ผิดอะไร คนตรงหน้านี้คือสามีของเธอแล้ว เธอจะทำอะไรกับเขาก็ได้ทั้งนั้น