สวาทรักมาเฟียทมิฬ

เมื่อมาเฟียหนุ่มสุดโหดที่ชอบเลี้ยงสาวเอาไว้บำเรอตนเอง แต่แล้วหญิงสาวดันพลาดท้องขึ้นมา ชายหนุ่มสั่งให้หญิงสาวไปทำแท้ง แต่แล้วหญิงสาวก็เลือกที่จะเก็บลูกเอาไว้แล้วเดินออกไปจากชีวิตของเขา


"โอ๊ย อย่าค่ะ...ฟ้าเจ็บนะคะ" หญิงสาวร้องบอกชายหนุ่ม เมื่อบทรักที่เขามอบให้ชักรุนแรงขึ้นทุกวัน

"ถ้าอยากเป็นนางบำเรอของฉัน เธอก็ต้องอดทน ถ้าไม่ก็เก็บข้าวของไปจากที่นี่ซะ"

"ไม่ค่ะ ฟ้าจะเป็นนางบำเรอของคุณ" หญิงสาวเอ่ยบอกอย่างรวดเร็วด้วยความกลัวจะโดนชายหนุ่มทิ้ง

"งั้นเธอก็ต้องร้องรับอารมณ์ของฉันให้ได้" พูดจบมือหนาก็กระชากชุดของหญิงสาวออกอย่างรุนแรงจนขาดหวิ่นกลายเป็นเศษผ้า ผิวขาวๆ เป็นรอยแดงแต่ชายหนุ่มหาได้สนใจ เอื้อมมือไปปลดตะขอชุดชั้นในออกแล้วเหวี่ยงไปให้พ้นจากร่างบาง ปรากฏทรวงอกอวบอิ่มของหญิงสาว มาเฟียหนุ่มไม่รอช้าที่จะได้ชิมยอดปทุมถันสีหวาน ใบหน้าคมมีไร้หนวดก้มลงไปอ้าปากงับดูดกลืนอย่างกระหาย รสชาติหวานหอมจนนิคาซิโอ้ไม่อยากจะละออก ตวัดลิ้นหยอกล้อให้ปลายถันแข็งชันก่อนที่ฟันคมจะงับกัดแรงๆ อย่างไม่กลัวว่าหญิงสาวจะเจ็บ

"โอ๊ย..." เสียงหวานร้องอย่างทรมานเมื่อรู้สึกว่ายอดอกของเธอแทบจะหลุดติดปากของชายหนุ่ม ทำไมเขาถึงได้รุนแรงอย่างนี้นะ เมื่อก่อนเขาก็แค่แสดงบทรักกับเธออย่างหื่นกระหายแต่ตอนนี้เขากำลังทำให้เธอคิดว่าเขาเป็นพวกซาดิสม์ไปซะแล้ว หญิงสาวได้แต่คิดอย่างไม่เข้าใจชายหนุ่ม

"เจ็บหรือไง" ริมฝีปากหยักละออกมาจากยอดบัวงามก่อนจะผงกศีรษะมาเอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"มะ...ไม่เจ็บค่ะ" หญิงสาวจำต้องโกหกปฏิเสธออกไป เพราะว่าไม่อยากทำให้ชายหนุ่มขุ่นเคืองใจแล้วพรานหมดอารมณ์เพราะเธอ

"ดี ฉันชอบคนมีความอดทนสูง"

กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนสั่งซื้อค่ะ
นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์ในชื่อ เมียลับมาเฟีย