หัวใจคำผาน

ติดทหารหนึ่งปี ผู้สาวมีคนใหม่ หยามศักดิ์ศรีบักคำผานลูกกำนันจนต้องหาทางแก้แค้น

“ไปจับลูกสาวเพิ่นมาขังไว้แบบนี้ มึงบ่ย่านบาปติสิงห์”
“ย่านเฮ็ดหยังบาป มันบ่ได้ขี่ช้างสูบยามาตั้ว”
“เฮ้อ… กูยอมมึงอีหลี ถ้ามึงกลับไป มึงถืกพ่อใหญ่บุญถมด่าคือหมูคือหมาแท้”
“แล้วไผบอกมึงว่ากูสิกลับ ผู้ได๋ที่รู้เห็นเป็นใจให้เมียกูคบกับบักคชา กูสิเฮ็ดให้มันอกแตกตายเบิ่ดล่ะ”
“ถ้าเพิ่นพาตำรวจมาจับมึงเข้าคุกเด้ มึงสิเฮ็ดจั่งได๋?”
“ถ้ากล้ากะลองเบิ่ง”
“บักสิงห์เอ๊ย... จั่งแม่นเฮ็ดให้ไทบ้านด่ามึงว่าซั่วเนาะ” เคนบ่นให้เพื่อนอย่างไม่เข้าใจการกระทำของมัน
“เออ เบิ่ดหมู่บ้านมีกูซั่วผู้เดียวนี่ล่ะ คนอื่นแม่งดีเบิ๊ด” พูดจบก็หันหน้าไปทางอื่นอย่างไม่สบอารมณ์

***************

“เคน กูเครียดว่ะ”
“เครียดเรื่องหยัง รึผิดกันกับผู้สาวอีก?”
“บ่ เครียดเรื่องสิหาเงินสองล้านมาแต่ไส พ่อใหญ่ถมเลาสิเอาไปใช้หนี้ แลกกับการยอมรับกูเป็นลูกเขย แล้วกูกะต้องหาให้ได้ก่อนสิ้นเดือน” สิงห์ตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน ซึ่งเขาก็เชื่อว่าเป็นจำนวนเงินที่แท้จริงเพราะปรายฟ้าไม่เอ่ยทักท้วง
“สองล้านเลยติ มันหลายเกินไปบ่วะ ไทบ้านอย่างเฮาแค่เงินแสนเดียวกูกะว่าหลายแล้วเด้ ขนาดเงินแสนกูกะยังบ่เคยจับเลย” เคนเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วงความรู้สึกของเพื่อน
“มึงว่าถ้าเอารถเกี่ยวข้าวไปขายต่อ พ่อกูสิยอมบ่วะ” สิงห์เอ่ยถามความเห็นของคนที่นั่งเฝ้าหม้อต้มไก่อยู่ด้านล่าง
“อย่าหาเฮ็ด พ่อมึงบ่ยอมดอก”
“แล้วถ้าลักข้าวเลาไปขายล่ะ?”
“มึงสิถืกเลาเอาค้อนตีหัวนั่นแหล่ว เว้าหยังบ่คิด”
“แล้วมึงเคยเห็นพ่อกูใส่สร้อยทองบ่?”

***************

“พ่อ เจ้าฮักข่อยบ่?”
“เอ้า พ่อมึงเด้หนิ ถ้าพ่อบ่ฮักมึงแล้วสิให้ไปฮักหมาโตได๋”
“ฮักแฮงบ่?” เขาถามอีก
“กะฮักจนตายแทนได้พุ่นล่ะ”
“ข่อยกะฮักเจ้าคือกัน”
กำนันสนชะงักไปเล็กน้อย ร้อยวันพันปีไม่เคยได้ยินลูกชายหยอดคำหวาน แล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้น?
“อยู่ดีๆ กะมาถามแบบนี้ เป็นหยัง หรือผู้ได๋ว่าอีหยังให้มึง?”
“บ่มี”
“บ่แม่นดอก บอกพ่อมาเดี๋ยวนี้เลย ไผว่าลูกเทวดาของพ่อ พ่อสินำไปจัดการมันให้” คนเป็นพ่อไม่พูดเปล่าแต่ยังเข้าไปลูบศีรษะลูกด้วยความห่วงใย ถึงลูกชายคนนี้จะโตมากแค่ไหนก็ยังได้ชื่อว่าเป็นเด็กในสายตาของพ่ออยู่ดี
“ถ้าเจ้าสิฮักข่อยปานนี้ ข่อยขอย่างหนึ่งได้บ่?”
“อยากได้อีหยังล่ะ ว่ามา”
สิงห์เงียบไปพักหนึ่งเพราะลังเลอยู่ว่าจะพูดหรือไม่พูดดี สุดท้ายก็ยอมเอ่ยออกไปว่า “หาเงินสองล้านมาให้แหน่”
“สองล้าน! มึงสิเอาไปเผาพ่อมึงติสองล้าน”

*นิยายเรื่องหัวใจคำผาน แนวไทบ้านเฮฮาเบาสมอง เป็นปฐมบทของซีรีส์ 'คำฮักจากผู้บ่าวขอนแก่น' ซึ่งมีทั้งหมดดังนี้ค่ะ
1. หัวใจคำผาน (สิงห์-ปรายฟ้า)
2. คชสารพ่ายทาส
3. สีหราชหนีรัก
4. ปฏิปักษ์พักใจ
5. พนาลัยโอบนาง
6. เบี้ยงล่างอัคนี
ทุกเรื่องจะใช้บทสนทนาภาษาอีสาน ไม่ใส่วงเล็บแปล แต่มีแทรกเชิงอรรถแปลความหมายเฉพาะบางคำ ลองอ่านตัวอย่างกดตัดสินใจกดซื้อนะคะ
#ไม่มีนอกกายนอกใจ