ขอเพียงได้รักคุณ

การห้ามใจตัวเองให้หยุดรักใครสักคนนั้น...ยากนัก
แต่มันคงเทียบไม่ได้กับ...การห้ามใจให้ลืมใครสักคน
...มันยากยิ่งกว่าร้อยเท่าพันทวี...

ขณะกำลังว้าวุ่นใจที่เมธา แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุปางตายเพราะช่วยชีวิตเธอ
รินรดาก็ได้รับความช่วยเหลือจากนางฟ้าแม่ทูนหัว มอบกุญแจวิเศษที่สามารถไขประตูแห่งกาลเวลาย้อนคืนสู่อดีต เธอตั้งใจจะกลับไปขัดขวางแฟนหนุ่มไม่ให้พบเธอ
ถ้าการได้พบและรักกันต้องพรากชีวิตชายคนรักไปจากโลกนี้ เธอขอเลือกเป็นฝ่ายเจ็บเพียงลำพัง เพื่อให้เขามีลมหายใจอยู่ต่อไปไม่ดีกว่าเหรอ
ทว่าหัวใจเป็นเรื่องจะห้ามปรามกันได้ง่ายดายจริงหรือ

“พี่เมธเป็นคนสำคัญของริน เป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ชาย และก็คนรักค่ะ” คำตอบของรินลดาทำเอาเมธาแทบโห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ
ในที่สุดเส้นทางระหว่างเธอและเขาก็มาบรรจบลงเหมือนอย่างที่ฝันไว้
“จริงรึ พี่ดีใจเหลือเกินที่ได้ยินแบบนี้ ว่าแต่เรื่องของเราคงไม่ราบรื่นใช่ไหม รินถึงได้ทำหน้าเศร้าแบบนี้ พี่ทำอะไรให้รินเสียใจรึเปล่า” คำกล่าวโทษตัวเองของเขาทำเอารินลดาแทบน้ำตาร่วงลงมาอีกครั้ง
“เปล่า พี่เมธเป็นคนดีมาก และก็รักรินมากด้วย เพียงแต่...”
“เพียงแต่อะไร?” ท่าทีของหญิงสาวทำเอาเขาเป็นกังวล
หรือว่าหัวใจเธอจะไม่ได้อยู่ที่เขาเหมือนที่เขารู้สึกกับเธอ
“รินไม่ดีเอง รินทำให้พี่เมธถูกรถชน พี่เมธอาจต้องตายถ้าคบกับริน”

ติดตามข่าวสารของผู้เขียนได้ที่ www.facebook.com/rinthorn