ตกเป็นเป้าหมายของชาวไร่ เล่ม 1

"บางทีฉันอาจจะเผลอทำให้ชาวไร่คนใหม่ไม่พอใจเข้าแล้วก็ได้"

ยูมีน ลีซ คิดแบบนั้นจริงๆ เพราะตั้งแต่วันที่ โจนาร์ด วิลล์ ย้ายเข้ามาอยู่ที่หมู่บ้านเวสเทนล์ เขาก็เริ่มเจอเหตุการณ์แปลกๆ ที่เกิดขึ้นกับชายหนุ่มคนนี้ตลอด

เริ่มจากวันแรกที่พบกัน

โจนาร์ดจ้องเขาตาโตเหมือนเห็นผี ก่อนที่น้ำตาจะคลอขึ้นมาจนเขาตกใจ
จากนั้น หมอนั่นก็ วิ่งหนีไปดื้อๆ

อะไรของหมอนี่?

พอเป็นการพบเจอครั้งที่สอง ตอนที่ยูมีนกำลังจะเอาเจ้าไก่ตัวอ้วนไปให้ให้อีกฝ่ายเป็นของขวัญต้อนรับ พอเขาส่งเสียงทัก โจนาร์ดก็ดันสะดุ้งสุดตัวก่อนจะสะดุดรากไม้แล้วล้มกลิ้งไปในเล้าไก่แทน อย่างน่าสงสาร

วันต่อมาอีกหน่อย
ยูมีนไปช่วยอีกฝ่ายทำงานที่ฟาร์มเพราะเห็นว่าโจนาร์ดยังใหม่กับงานเกษตร แต่แทนที่มันจะเป็นการช่วยงานธรรมดาๆ
โจนาร์ดกลับทำจอบหลุดมือเกือบฟาดหัวตัวเอง แล้วหันมาทำหน้าเหมือนโลกจะแตกใส่เขา

'นี่ฉันทำให้เขากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?'


แต่ถึงจะมีเรื่องพวกนั้นเกิดขึ้นก็เถอะ

ทำไมอยู่ๆ หมอนี่ถึงได้มาเจอเขาบ่อยขึ้นเรื่อยๆ กันล่ะ?

พอเผลอแป๊บเดียว โจนาร์ดก็โผล่มาหาเขาอีกแล้ว
บางทีก็มาถามเรื่องทำไร่ บางทีก็มาถือจอบมายืนเก้ๆ กังๆ หน้าฟาร์มของเขาเหมือนจะชวนคุย
และบางครั้ง หมอนั่นก็แบกของมาให้แบบไม่คาดคิด

อย่างเช่นวันนี้

"ฉันลองทำใหม่แล้วนะ คราวนี้ไม่ไหม้แน่นอน!"

โจนาร์ดยืนอยู่หน้าฟาร์มของยูมีน พร้อมขนมปังที่เขาทำเอง

ยูมีนก้มลงมองขนมปังในมือของอีกฝ่าย สีน้ำตาลไหม้เกรียมสนิทเหมือนถ่านหินในเหมือง

"....."

'หมอนี่แน่ใจนะว่าทำใหม่แล้ว?'

ยูมีนเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของขนมปังที่ส่งยิ้มเจื่อนๆ มาให้ ดวงตาสีดำสนิทเป็นประกายเหมือนลูกหมาที่กำลังรอคำชม

เขาควรจะพูดว่าอะไรดี?



เรื่องราวของชาวไร่คนใหม่ที่น่าจะห่วยแตกที่สุดในโลกผู้มีความลับซ่อนอยู่ กับชายหนุ่มรูปงามประจำหมู่บ้าน

ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความเปิ่นพลาด กำลังจะกลายมาเป็นความอบอุ่น และในบางที....มันก็อาจเป็นได้มากกว่านั้น