พระรองแสนร้ายกาจผู้นั้นเรามาหย่ากันเถอะ

มันคงจะดีหากพระรองในเรื่องนี้เป็นอย่างนิยายทั่วไปที่นางเคยอ่าน ถ้าหากคน ๆ นั้นไม่ใช่ 'เยี่ยเฟิ่งหวง' เยี่ยอ๋องบุรุษสองหน้าล่ะก็! เธอในร่าง 'หลันเป่ยอวี้' นางรองที่ยัดเยียดความเป็นภรรยาให้เยี่ยเฟิ่งหวงก็ถึงคราวซวยแล้วล่ะ! บุรุษที่ถือศักดิ์ศรีเป็นเรื่องสำคัญมีความสามารถผลักดันให้ตัวเองขึ้นมาตำแหน่งอ๋องได้ในเวลาอันสั้น จุดจบของนางรองจะเป็นอย่างไรหลันเป่ยอวี้คาดเดาได้ไม่ยาก หนึ่งคือตาย สองก็ตายเช่นเดิมนั่นแหละ!!

มิหนำซ้ำ นางรองผู้นี้ยังมีบทต้องรับเคราะห์แทนนางเอกหน้าจืดชืดผู้มีบุญคุณในวัยเยาว์ของเยี่ยอ๋องอีก ...ฉะนั้นนางจะหย่า!!

แต่ทว่า.. ทั้งที่มันควรจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีหลังหลันเป่ยอวี้ตกระกำลำบากเป็นธุระให้เยี่ยอ๋องในเรื่องต่าง ๆ เพื่อแลกหนังสือหย่ามาได้สมบูรณ์ครบถ้วน ในวันที่นางออกไปโดยมิได้ร่ำลา ไอ้คนบ้าที่รังเกียจนางกลับควบม้ามาไล่กวดกันอย่างเอาเป็นเอาตาย! ไม่พอยังติดป้ายประกาศจับนาง ประหนึ่งนางเป็นนักโทษร้ายแรง!

ไอ้โรคจิตเอ้ย กลับไปอยู่กับนางเอกหน้าจืดชืดของแกไป๊!