เฮียนักเลง

นักเลงอย่างเขาเคยกลัวใครที่ไหน แต่กลับยัยหมากระเป๋านี่ถึงได้ยอมนัก แตะต้องสีกายังไม่เคยแต่ทำไมกับเธอถึงชอบอยากเข้าใกล้ตลอด

"ไต้ฝุ่น เรียกเฮียไต้ก็ได้"

"คุณไม่ใช่พี่เราค่ะ"

รันรานาแม่งไทป์เขาเลยว่ะ เขาจะทำอย่างไรดี ผู้หญิงคนเดียวที่รู้สึกว่าใช่ขนาดนี้ เขายากที่จะปล่อยเธอไปแต่เขาก็ไม่สามารถมีเมียทั้งๆ ที่เป็นนักเลงแบบนี้ได้เหมือนกัน ยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตใครด้วยซ้ำ ลำพังตัวเขาเองยังเอาตัวไม่รอด

"เรารู้สึกดีบางครั้ง แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นความชอบแบบไหน อาจจะแบบพี่ชาย"

"ไม่เป็นไรเลยว่ะเธอ"

--

เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เตตะวันเคยอยู่ตรงนี้ตลอด คอยตามเธอไปทุกที่ คอยนั่งเฝ้าเวลาเธออ่านหนังสือ แต่ตอนนี้ไม่มีเขาแล้ว และมันทำให้เธอรู้แล้วว่า เธอไม่ได้อยากให้เขาเป็นแค่ พี่ชาย อย่างที่เธอเคยพูดออกไป

เธอชอบเขา และเธออาจจะพลาดอะไรบางอย่างไปแล้วก็ได้

"ออกไปเถอะ อย่าให้ฉันพูดซ้ำอีก"

"ถ้าเฮียอยากให้เรากลับไป เราก็จะกลับ แต่พรุ่งนี้เราจะมาอีกค่ะ"

เขาทำเหมือนเธอไม่มีค่าอะไรเลย คงต้องหอบใจช้ำๆกลับซะแล้ว

บางทีความรู้สึกของเตตะวันอาจจะเป็นเพียงพายุเหมือนกับชื่อของเขา เกิดขึ้นไม่นานแต่รุนแรงจนเธอเจ็บช้ำ พอจะไขว่คว้าก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เธอจะเจ็บเอง นี่สินะไต้ฝุ่น

#ซีรี่ย์สี่เฮีย เฮียไต้ เป็นจักรวาลเดียวกับซีรี่ย์เฮียๆ นะคะ ต่อจากเฮียทามคือเฮียไต้ฝุ่นค่ะ

**คำเตือนเรื่องนี้มีคำหยาบเยอะมาก โดยพื้นฐานพระเอกพูดคำหยาบล้วนๆ มากๆ ค่ะ