นางร้ายเช่นข้าจะเลิกรักท่านเอง

พระชายาหวังเลี่ยงลี่ ถูกแม่สามีมอบยาพิษเพื่อปลิดชีพนาง โทษฐานคบชู้ทำให้ราชวงศ์เสื่อมเสีย นางถูกขันทีสองคนจับร่างงามเอาไว้ ส่วนแม่นมเจินคนสนิทของพระสนมเป็นผู้กรอกยาพิษในถ้วยเข้าไปในปากอวบอิ่มของนางจนหมด เลี่ยงลี่มิได้ขัดขืนนางยอมอ้าปากรับยาพิษนั้นแต่โดยดี ขณะที่สวามีของนางนั่งอยู่ข้างๆมารดาของเขา

แต่เขาเมินหน้าไปทางอื่น มิได้แม้แต่จะเหลือบแลมาทางชายาที่กำลังจะกลายเป็นอดีตเลยแม้แต่น้อย เลี่ยงลี่แม้รู้สึกว่าขณะนี้ยาพิษร้ายนั่นกำลังออกฤทธิ์ทำให้ปวดท้องจนแทบจะแดดิ้นแต่นางก็ยังฝืนทนความเจ็บปวดเอาไว้ นางเงยหน้าขึ้นมองสวามีที่กำลังจะเป็นอดีตไปด้วยดวงตาที่มีน้ำตาคลอหน่วย นางมิได้สะอื้นไห้ให้เกิดเสียงให้ระคายใจเขา แต่น้ำตาของนางไหลลงรินลงมาเงียบๆ นางจ้องมองเขาจนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของนางหยุดลง

แต่ชายร่างสูงสง่าที่นั่งหลังตรงอยู่ตรงหน้าของนางนั้นก็คงมิได้สนใจในความเป็นหรือตายของนาง  เพราะในใจของเขานั้นมิได้มีนางอยู่นานแล้ว เขาไม่ได้รักนางและตราบจนลืมหายใจสุดท้ายนี้ก็คงจะไม่มีวันรัก  แต่งงานกับนางแต่หัวใจของเขามีเพียงเลี่ยงซูน้องสาวของนาง และบัดนี้ก็คงจะได้สมหวังกันทั้งหญิงและชายแล้ว เลี่ยงลี่ครุ่นคิด

แม้ขณะนี้ร่างกายนั้นชาหนึบไปหมด ในท้องก็เจ็บปวดเหมือนลำไส้นั้นถูกบิดเป็นเกลียว แต่นางก็ฝืนกล้ำกลืนเอาไว้สุดความสามารถ ปากที่เคยมีสีแดงระเรื่ออวบอิ่มอยู่เสมอ  บัดนี้เป็นสีคล้ำและสีเริ่มเข้มขึ้นจนเกือบจะกลายเป็นสีดำและยังคงเหยียดยิ้มเยาะหยันให้กับตัวเอง และแล้วนางก็ทนความเจ็บปวดที่ทวีขึ้นอย่างมากไม่ไหว ชักเกร็งอย่างรุนแรงสามสี่ครั้งแล้วสติก็พลันวูบดับไป ขณะที่สองตาคู่ที่เคยงดงามปานน้ำค้างฤดูเหมันต์จับจ้องร่างอดีตสวามีแล้วเอ่ยลาเขาในใจเป็นครั้งสุดท้ายและขอโทษเขาอยู่ในใจที่นางไม่สามารถทำตัวเป็นภรรยาที่ดีของเขาได้ แม้จะรู้เต็มอกว่าในหัวใจของเขาไม่เคยมีนางเลย……