ข้าเคยวิงวอนจนกระทั่งแหลกสลาย

กาลครั้งหนึ่ง
นานแสนนาน นับพันปี เรื่องเล่าขานถึงสตรีผู้ถูกทอดทิ้ง ดังก้องไปทั่วแผ่นดิน
ร่างของนางถูกฝังไว้ในหุบเขาฉีเหลียน ท่ามกลางความหนาวเหน็บ นางกลายเป็น วิญญาณแห่งเสียงร่ำไห้ คำสาปของสตรีที่ถูกสามีและตระกูลหักหลัง กลายเป็นตำนานอันโศกเศร้า ที่เตือนใจผู้คนจากรุ่นสู่รุ่น
ป้ายหลุมศพของวู่เม่ย ถูกตั้งตระหง่านเป็นสถานที่กราบไหว้ของเหล่าผู้ผู้ที่ไม่ต้องการได้บุตรเป็นสตรีเพศ
แต่แล้ว วู่เม่ยกลับได้ย้อนไปยังช่วงเวลาที่นางยังมีชีวิตอยู่
ทว่าไม่ใช่ในฐานะมนุษย์ ไม่ใช่สตรีผู้อ่อนแอที่รอคอยความเมตตา
แต่เป็นบางสิ่งที่แม้แต่สวรรค์ยังต้องหวาดหวั่นกับเส้นทางที่นางลือกเดิน
เมื่อพลังแห่งพันปีไหลเวียนในร่าง นางที่มีพลังมีหนทางให้เลือกมากมายแก้ไขอดีต ขีดเขียนชีวิตตัวเองใหม่
เริ่มต้นมีความสุขอย่างแท้จริง
แต่นางกลับไม่เลือกเช่นนั้น


การย้อนกลับมาครั้งนี้ของข้า
กาลเวลานับพันปีที่ทำได้เพียงวิงวอน
แผ่นดินฉีต้องชดใช้ ตระกูลหยวนต้องสูญสิ้น
ชื่อเสียงอีกพันปีต่อจากนี้ จะไม่ใช่ วู่เม่ย สตรีน่าอดสู
แต่เป็นวู่เม่ย ผู้ทำบ้านเมืองล่มสลาย