BAD MAFIA เพียงคุณ

หลายครั้งหลายคราที่ตัวฉันมักครุ่นคิดอยู่กับตัวเอง คือการเข้าไปเป็นนางเอกในนิยายที่ฉันชอบหรือแนวนิยายที่ฉันรัก ปัญหาติดอยู่เพียงแต่รักในแบบที่ฉันต้องการมันช่างแสนอันตราย..หรือควรบอกว่าฉันไม่สมควรย่างกรายเข้าไปดี

"มาเฟียในนิยายที่เธออ่านกับมาเฟียในชีวิตจริง มันไม่เหมือนกันหรอกนะ.."

"ฉันคิดว่าบนโลกใบนี้มันต้องมีแหละค่ะ มาเฟียที่ต้องพ่ายรักผู้หญิงที่ตัวเองรัก ไม่งั้นคนที่เป็นบรรพบุรุษของมาเฟียจะมีลูกมีเมียไว้สืบทอดกันทำไมล่ะคะ?"

"..." เมินกันแบบนี้เลยเรอะ!!

ฉันทบทวนตัวเองนับครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าฉันสมควรรักผู้ชายขึ้นต้นว่าเป็นมาเฟีย ฆาตรกรที่สามารถฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น การกระทำสิ่งอันตราย ค้าขายผิดกฏหมาย หรือการคดโกงนั่นได้หรือไม่..

"คุณ..ฆ่าพวกเขาเหรอคะ.."

"เธอกำลังกลัวอยู่เหรอ?"

เราเลือกที่จะเมินสิ่งที่ไม่ดีและไม่ยุติธรรมของเขา และมุ่งหน้ามองแต่ความรักที่มีให้เขาและเขาอาจมีตอบกลับมาให้เราบ้างก็ได้จริงๆ น่ะเหรอ..

"มาอยู่กับฉันสิ ไหนๆ เธอก็ไม่เหลืออะไรแล้วใม่ใช่เหรอ?"

""

การเห็นใจแล้วยื่นมือให้ความช่วยเหลือจากมาเฟีย การยื่นมือของผู้ชายคนนี้ถึงจะมีมูลเหตุของเรื่องราวที่ฉันต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ แล้วมันน่าเชื่อใจมากแค่ไหนกัน สิ่งที่เขาทำต่อหน้าฉัน..มันทำให้ฉันรู้สึกหวาดกลัวเหมือนมนุษย์ปกติ ที่ต้องการเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้าย

"ฉันสงสัยค่ะ"

"เรื่องอะไร.."

"ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉันคะ? ทั้งที่คุณปล่อยให้ฉันตายไปตั้งแต่ตอนนั้นได้เลยแท้ๆ "

"..."

ฉันอยากรู้เหตุผลของเขา เหตุผลที่แท้จริงของชายที่มีจิตใจเยือกเย็นยามฆ่าคน ทว่าทำไมเวลาเราสองคนอยู่ด้วยกัน เขาถึงดูเป็นผู้ชายที่เงียบสงบและไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไรกับฉันเลย

และท้ายที่สุดฉันก็ได้เข้าใจ..

---------------------------------------------------------

สำหรับฉันแล้วมันยากเหลือเกินที่จะสื่อความในใจที่เก็บงำออกไปได้
.
.
ฉันไม่ต้องการความรู้สึกแบบนี้
.
.
ฉันคงมีความรักไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ