พี่ศิลาคนสวยของไอ้เด็กช่าง

เมื่อบาร์ดันไปตกหลุมรักเพื่อนสนิทของพี่ชายข้างบ้าน คนที่มีหัวใจแข็งแกร่งดุจหินผา สมกับชื่อ ศิลา เขาจึงเริ่มต้นภารกิจพิชิตใจคนที่ทั้งหล่อและสวยในคนเดียว แถมต้องงัดฝีมือการแสดงออกมาเพื่อความสมจริงเข้าไปอีก

"มึง...หยุดร้องไห้ก่อนมั้ยกูปลอบคนไม่เป็น"
ถึงอย่างนั้นมือหนายังคงลูบแผ่นหลังกว้างของคนอายุน้อยกว่าเป็นการปลอบโยน โดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้าเด็กช่างตัวโตกำลังทำสีหน้ายังไง
"อึก ผมกลัว...พี่ศิลาอย่าทิ้งผมนะครับ"
น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลออกมาจากดวงตา ทว่าปากหยักกลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ได้กอดพี่ศิลาคนสวย ปากบอกว่ากลัวแต่ความจริงนั้นการแสดงล้วน ๆ