ร้านชำของฉัน...ลูกค้าไม่ใช่มนุษย์

"ร้านชำธรรมดาที่ไม่ธรรมดา เมื่อลูกค้าไม่ใช่แค่คน แต่เป็นผี วิญญาณ และพญานาคหนุ่มสุดหล่อ!"

แก้มขวัญ หญิงสาววัย 25 ปี ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตจะพลิกผันในวันที่แม่จากไปอย่างกะทันหัน ทิ้งไว้เพียงร้านขายของชำเก่าๆ และสมุดคู่มือปริศนาที่เขียนว่า "How to ขายของให้ลูกค้าที่ไม่ใช่คน"

คืนแรกของการเปิดร้าน แก้มขวัญต้องตกใจเมื่อลูกค้าคนแรกเป็นคุณยายผีที่มาขอซื้อยาหม่องแก้ปวดเข่า ตามด้วยผีสาวในชุดไทยที่จ่ายเงินด้วย QR Code! แต่ที่ทำให้หัวใจเต้นแรงกว่านั้นคือการปรากฏตัวของ "วชิรนาคินทร์" พญานาคหนุ่มรูปงามที่มาตามหาสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่หายไป

กฎของร้านชำมิติพิศวงมีเพียงข้อเดียว: ต้อนรับลูกค้าทุกคน ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือไม่ใช่

แก้มขวัญจะรับมือกับร้านชำประหลาดนี้ได้อย่างไร? สมบัติที่พญานาคตามหาคืออะไร? และทำไมความลับในอดีตของเธอกับวชิรนาคินทร์ถึงได้เชื่อมโยงกันอย่างลึกลับ?

"บางครั้ง สิ่งที่เราไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น กลับเป็นสิ่งที่ชะตาลิขิตไว้นานแล้ว"


ตัวอย่าง

ขณะที่ทั้งสองกำลังทำพิธีปลดปล่อยวิญญาณให้ผีตะเคียน สายลมกรรโชกพัดเข้ามาในร้านอย่างรุนแรง แก้มขวัญพยายามยืนหยัด มือกระชับขวดน้ำมนต์แน่น

วชิรนาคินทร์รีบก้าวเข้ามาประคอง มือแข็งแรงของเขาจับแขนเธอไว้มั่นคง แต่นุ่มนวล ในใจเขาแอบนึกชื่นชมเรือนร่างบางที่แนบชิดอยู่ข้างกาย เธองดงามกว่าที่เขาคิด... งามยิ่งกว่าแม่บัวแก้วผู้เป็นที่เลื่องลือในหมู่มนุษย์และอมนุษย์เสียอีก ทั้งใบหน้าที่หวานซึ้ง เรือนร่างที่เย้ายวน

"เจ้าจะล้ม!" เขาเอ่ยเสียงห้วน พยายามกลบความคิดที่วาบขึ้นมาในใจ

"คุณนาคคะ... ฉันไม่ได้บอบบางขนาดนั้นนะ" แก้มขวัญเงยหน้าขึ้นมอง แก้มแดงระเรื่อ "แต่ถ้าคุณนาคจะจับแบบนี้... ฉันก็เขินนะคะ"

"ข้าเพียงแต่ช่วยเจ้า" เขาตอบเสียงแข็ง พยายามทำสีหน้าเฉยชา แต่ดวงตากลับทรยศ จ้องมองใบหน้างามที่แดงระเรื่อนั้นอย่างเผลอไผล