Stair. ขยับรักข้ามขั้น1

"คุณไพฑูรย์คะ น้องที่จะมาสัมภาษณ์งานรอพบอยู่ที่ห้องแล้วค่ะ"

ผมทำงานอยู่ฝ่ายบุคคลของบริษัทมาเป็นสิบๆ ปี ไม่เคยนึกอยากได้ผู้ช่วยเลยสักครั้ง แต่เพราะเจ้านายที่เป็นรุ่นพี่ ห่วงสุขภาพผมในระยะหลังเป็นพิเศษ เลยเปิดรับสมัครผู้ช่วยโดยไม่ไถ่ถามผมสักคำ

เอาเถอะ ผมจะยอมรับไว้สักคนแล้วกัน ถ้าไม่ได้เรื่อง ผมจะไล่ออกแล้วแจ้งกับรุ่นพี่ของผมว่า อย่าได้เปิดรับสมัครผู้ช่วยให้ผมอีกเลย

เขาเป็นเด็กหนุ่ม รูปร่างหน้าตาหมดจด อายุห่างกับผมคราวลูก...

เด็กขนาดนี้ จะทนไม้ทนมือผมไปได้สักกี่น้ำ แต่ทว่า....

"คุณไพฑูรย์ชอบดูหนังรึเปล่าครับ? พอดีผมได้ตั๋วฟรีมาสองใบ"

มารู้สึกตัวอีกที คนที่เย็นชาและโดดเดี่ยวตัวเองอย่างผม กลับเคยชินกับการมีเขาอยู่ข้างๆ เสียแล้ว