เรื่องชาวบ้าน คืองานของเรา (Yaoi)

เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมชื่อ คนเล็ก เป็นลูกชายคนเล็กของเจ๊ หมวยลี่ เจ้าของตลาดน้ำใส ส่วนป๊าผมเป็นชาวไทยเชื้อสายจีนชื่อ คนโต ผมมีพี่ชายอีกสามคน ชื่อเฮียหนึ่ง เฮียสอง และเฮียสาม ผมเรียนจบมหาลัยก็มารับช่วงต่อเป็นเจ้าของตลาดน้ำใสต่อจากม้า วันๆ หน้าที่ของผมคือเก็บค่าเช่าแผงตลาดตอนเช้าเสมอทุกวัน แต่วันนี้ผมป่วยไข้ขึ้น 42 องศา จนม้าต้องพาส่งโรงพยาบาลเพราะกลัวว่าผมจะช็อกผมนอนหลับไปด้วยความเพลียเพราะฤทธิ์ไข้ แล้วผมก็ได้รับรู้ว่าตัวเองเป็นเพียงตัวประกอบของนิยายเรื่องหนึ่ง และที่เลวร้ายไปกว่านั้นจุดจบของพวกเรา 6 คนไม่ค่อยดีเท่าไรเลย เพราะแบบนั้นผมเลยโกรธมาก จนกระทั้งสติผมฟื้นขึ้นสิ่งที่ผมทำคือคุยกับระบบที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาหลังผมตื่นนอน

[สวัสดีโฮสต์] เสียงของระบบดังขึ้นเมื่อผมตื่น ผมเม้มปากมองเพดานขาวของโรงพยาบาล ก่อนจะเอ่ยว่า

‘นายเป็นใคร?’เมื่อได้ยินระบบก็กระแอมไอ ก่อนจะเอ่ยว่า

[ระบบมีชื่อว่า ระบบข่าวกรองรายวัน ] เมื่อได้ยินผมก็มีสีหน้าแปลกๆ ก่อนจะเอ่ยในใจต่อไปว่า

‘แล้วระบบทำอะไรได้?’

[แน่นอนว่าระสามารถหาข่าวกรองรอบๆ ตัวโฮสต์ได้] เมื่อได้ยินผมก็มองบน ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าว่า

“ไร้ประโยชน์” เมื่อได้ยินผมสบประมาทระบบก็เอ่ยด้วยเสียงหนักแน่นว่า

[ไม่นะ ระบบสามารถหาข่าวกรองเพื่อเปลี่ยนชีวิตของโฮสต์และคนรอบข้างได้เลยนะ] เมื่อได้ยินนัยน์ตาของผมก็วาววับ ก่อนจะหรี่ตาลง แล้วเอ่ยว่า

‘ยังไง?’

[ระบบจะหาข่าวรอบตัวโฮสต์เรามาสนุกเรื่องชาวบ้านกันเถอะ] เมื่อได้ยินผมก็มีสีหน้าเหม็นเบื่อ ก่อนจะเงยหน้ามองม้าที่กำลังเข้ามาในห้อง