บรรณาการรัก CEO

คาสโนว่าตัวฉกาจที่เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า กลับต้องมาอดทนข่มความต้องการทุกครั้งเมื่ออยู่ต่อหน้าแม่เลขาปากจัด แต่จะด้วยเหตุผลอะไรใครก็ไม่รู้ เพราะเขาเก็บเหตุผลเอาไว้ในเบื้องลึกของหัวใจ...

“ไหนคุณลองบอกฉันมาซิว่าหน้าที่พิเศษของฉันต้องทำอะไรบ้าง”

“ง่ายนิดเดียว นอนกับผม!”

“อย่านอกเรื่อง ฉันไม่ใช่แม่ดารานางแบบในสต๊อกของคุณ”

“แต่ถ้าคุณตกลง ผมยอมเลิกทั้งหมด” เอสเตอร์พูดพร้อมๆ กับผายมือออกทั้งสองข้าง

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงต้องบริหารขบวนรถไฟของคุณต่อไป เพราะวันนั้นคงจะยังมาไม่ถึง”

“ไม่เป็นไรถ้าเป็นคุณ ผมรอได้เสมอ แต่อย่าเผลอมาแอบรักผมก็แล้วกัน” เอสเตอร์พูดจบก็ลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่ม แล้วก้มมองจ้องเข้าไปในตาของเธอ เพื่อต้องการแกล้งเธอก่อนออกไป

เจนิชต้องรีบเบนหน้าหนีเขา เพราะท่าทางของเขากำลังจะทำให้เธอหลงเสน่ห์เขาเข้าจริง เธอรีบพูดเสียงแข็งกลบเกลื่อน

“เสน่ห์ของคุณคงใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ เอสเตอร์” เอสเตอร์ยิ้มออก เขาขำกับท่าทางเขินอายของเธอ

“แล้วผมจะรอวันนั้น วันที่ผมจะได้กินคุณ!!”

“นอนหลับแล้วฝันไปอีกหลายๆ ล้านตื่น คุณถึงจะได้เจอกับวันนั้น เอาล่ะเรานอกเรื่องกันมานานแล้ว คุณบอกหน้าที่พิเศษที่นอกเหนือจากหน้าที่เลขา ที่ฉันต้องทำมาได้แล้วคุณเอสเตอร์”

“หน้าที่ของคุณผมส่งไปในเมลเรียบร้อยแล้ว คุณก็ไปเปิดอ่านเองก็แล้วกัน ผมจะรีบไปเพราะเดี๋ยวขบวนรถไฟของผมจะรอนาน”

“ตัวคุณนี่ก็หอมเหมือนกันนะ แค่เดินผ่านยังหอมมากขนาดนี้ ถ้าได้สัมผัสจริงๆ จะหอมตรึงใจขนาดไหนกันนะ หืม...”

“ไปได้แล้วค่ะ เดี๋ยวรถไฟของคุณจะตกลางซะ” เจนิชบอกกับเขาเสียงแข็ง เอสเตอร์ยิ้มกว้างแล้วฉกจูบที่แก้มนวลของเธออย่างรวดเร็ว แล้วเดินผิวปากออกไปอย่างอารมณ์ดี

“โอ๊ยยยย นี่ฉันจะทนเขาไปได้สักกี่น้ำกันนะ ผู้ชายอะไร แสดงออกโจ่งแจ้งไม่อดกลั้นเอาซะเลย โอ๊ยย...ย ใจเย็นๆ เจนิชใจเย็นๆ” เธอเอามือจับหน้าอกแล้วค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าออก เพื่อให้หัวใจของเธอกลับเข้าสู่สภาวะปกติ ไม่รู้จะเต้นแรงเวลาที่อยู่กับเขาทำไมนะ...จริงๆ เลย

................................................................................