เพียงเพราะฉันไม่อยากเป็นนางร้าย

"พี่เทมป์ พี่เทมป์มองเซียเป็นอะไรเหรอ" เธอถามอย่างคาดหวัง "เป็น... น้องสาวคนหนึ่ง" เขาตอบ มันเป็นคำตอบที่เขาใช้ตอบคำถามนี้กับเธอมาตลอดหลายปี

วันหนึ่งกัณติกาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำ ที่บ่งบอกว่าตัวเองนั้นกำลังอาศัยอยู่ในโลกของนิยายและเธอนั้นถูกกำหนดให้เป็น "นางร้าย" เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว กัณติกาจึงพยายามฝืนลิขิตและตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตตัวเอง นั่นก็เป็นเพราะเธอไม่อยากถูกตราหน้ากล่าวหาว่าเป็นนางร้ายอีกต่อไปแล้ว

ชีวิตกัณติกาพลิกผันอีกครั้งและอะไร ๆ ก็วุ่นวายมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อต้องจับพลัดจับผลูมาเป็นเลขาของนิธิป พี่ชายเย็นชาที่เกลียดเธอเข้ากระดูกดำ ทั้งที่เธอพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วแท้ ๆ แต่อดีตอันเลวร้ายยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่ร่ำไป และแน่นอนว่าหัวใจของพระรองอย่างนิธิปก็ต้องมีแต่นางเอกอย่างจรัญญาเท่านั้น

ทำไมนะ ทำไมใคร ๆ ก็รักแต่นางเอกกันไปเสียหมด รักเธอบ้างไม่ได้เหรอ เธอไม่ได้อยากเป็นนางร้ายสักหน่อยนี่นา ฮืออออ...

กันกับไรต์

เรื่องนี้ดราม่านะคะ ปมหนักหน่วง น้องเป็นนางร้ายที่ตื่นขึ้นมาและรู้ตัวว่าเองกำลังถูกชะตาชีวิตกำหนดให้เป็นนางร้ายค่ะ ส่วนใหญ่นางร้ายของนิยายก็มักจะมีจุดจบที่ไม่ดีใช่ไหมละคะ ยัยน้องของเราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่...ย้ำ อีกครั้งนะคะ น้องไม่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้านะคะ เป็นโลกที่ตัวละครสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างเป็นอิสระค่ะ น้องเองก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นบ้าง ก็เลยคิดอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ

พี่พระเอก ตอนแรกเขาไม่ชอบยัยน้องค่ะ ก็เพราะพี่พระเอกฮีเป็นพระรองของโลกนี้และพระรองก็ถูกโชคชะตากำหนดมาให้เป็นฝ่ายแอบรักนางเอก แต่ช่วงหลังเพราะยัยน้องของเราน่ารักไงคะ พี่พระเอกกินแซ่บมากค่ะ พอได้กินไปครั้งหนึ่งก็ติดใจ เลยกินส้มตำบ่อยมาก กินที่บ้าน ในที่ทำงาน ในห้องน้ำ บนโต๊ะ บนรถ กินทุกครั้งที่มีโอกาส ถถถ

สามารถอ่านรายตอนได้ที่ readawrite นะคะ

พล็อตอาจจะเดิม ๆ ไม่ได้แปลกใหม่อะไร แต่ขอฝากด้วยนะคะ เหมือนเดิมค่ะ ถ้าชอบก็กดใจ ถ้ารับไหวก็ตามมา แต่ถ้าใจบอกไม่ไหวก็ขอให้เลื่อนผ่านไปได้เลยนะคะ


ตอนพิเศษจะอัพตามในภายหลังนะคะ