กำแพงกุหลาบ

ไม่ว่าพี่กริชทำอะไรหล่อนเป็นต้องทำตามทุกอย่าง พี่กริชเรียนวิทย์-คณิต หล่อนก็จะเรียนวิทย์-คณิต พี่กริชเรียนเกษตร หล่อนก็จะเรียนเกษตร พี่กริชทำไร่กุหลาบ หล่อนยังเคยบอกอย่างแข็งขัน

“กุ๊กจะทำไร่กุหลาบกับพี่กริช”

อยากให้คำพูดของเด็กหญิงปากแดงแก้มป่องเมื่อวันวาร เป็นจริงเสียนัก

แต่น้องมีคนรัก มีคู่หมั้น กำลังมีชีวิตที่ดี พี่ชายอย่างเขามีหน้าที่ต้องคอยเกื้อหนุน ไม่ใช่ดึงน้องลงมาแปดเปื้อนกับความรู้สึกความต้องการของตัวเอง

รัก...ไม่จำเป็นต้องครอบครอง กริชบอกตัวเองอย่างนั้น

แค่ได้เห็นหล่อนมีความสุขทุกคืนวัน แค่นี้พอแล้ว

แต่เมื่อรักแล้ว ก็ยากจะหักห้ามความปรารถนา ยิ่งชิดใกล้แค่ในอ้อมแขน ได้มองสบกับแววตาฉ่ำหวาน ระยิบพริบพรายด้วยเกล็ดน้ำตา หัวใจก็ร่ำร้องต้องการ...อุ้งมือใหญ่ที่ช่วยเกลี่ยน้ำตาและปัดปอยผมออกพ้นวงหน้าเนียน เปลี่ยนมาวางทาบกับแก้ม มองลึกลงในดวงตาของหล่อนอย่างเผลอไผล